Δημοσίευση για το τραγούδι “Δεν θα ξαναγαπήσω”

Από αποτυχία, θρύλος

Το τραγούδι “Δεν θα ξαναγαπήσω” , δημιουργία του σπουδαίου συνθέτη Μάνου Λοΐζου και του στιχουργού Λευτέρη Παπαδόπουλου , αποτελεί μια μοναδική περίπτωση στην ιστορία του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού: από αρχική αποτυχία, εξελίχθηκε σε διαχρονικό ύμνο και κλασικό άκουσμα, συνδεδεμένο άρρηκτα με τη φωνή του. Στέλιου Καζαντζίδη .

Γραμμένο το 1972 , το τραγούδι είχε αρχικά ενταχθεί στον δίσκο “Η στενοχώρια μου” , αλλά δεν κατάφερε να ξεχωρίσει. Η αναγέννησή του ήρθε αργότερα, όταν κυκλοφόρησε ως ανεξάρτητο μικρό δισκάκι. Από εκείνη τη στιγμή, η επιτυχία του ήταν τεράστια, μεταμορφώθηκε σε ένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια του ελληνικού λαϊκού ρεπερτορίου.

Οι δημιουργοί πίσω από τον ύμνο

Η σύνθεση του Λοΐζου είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια νωρίτερα, ως μουσικό μοτίβο σε μια λαϊκή ταινία της εποχής. Η στιχουργική του Παπαδόπουλου, γεμάτη πόνο και υπαρξιακή αγωνία, έδεσε αρμονικά με τη μελωδία. Το ρεφρέν, με τους στίχους “Θε μου, τη δεύτερη φορά που θα ‘ρθω για να ζήσω” , αγγίζει βαθιά κάθε ακροατή, αποδίδοντας το δράμα και την ελπίδα της ανθρώπινης ψυχής.

Ο Καζαντζίδης: Η φωνή-φαινόμενο

Όταν ο Στέλιος Καζαντζίδης ερμήνευσε το τραγούδι, η φωνή του έδωσε ζωή στους στίχους με τέτοιο τρόπο που ακόμη και οι δημιουργοί έμειναν άναυδοι. Χαρακτηριστικά, η σύζυγος του Λοΐζου, Μάρω, περιέγραψε τη στιγμή της ηχογράφησης: “Νόμιζα ότι θα πέσουν τα ντουβάρια από τη δύναμη της φωνής του!”

Το τραγούδι που συνόδευε τον Στέλιο στην αιωνιότητα

Η αγάπη του κόσμου για το τραγούδι ήταν τέτοιο, που το “Δεν θα ξαναγαπήσω” τραγουδήθηκε από χιλιάδες ανθρώπους στην κηδεία του Καζαντζίδη, συνοδεύοντας τον στην τελευταία του κατοικία. Το κομμάτι έγινε σύμβολο του λαϊκού πόνου, της απώλειας, αλλά και της ελπίδας για δικαίωση.

Διαχρονικότητα και επιρροή

Σήμερα, το “Δεν θα ξαναγαπήσω” παραμένει ένα από τα πιο πολυτραγουδισμένα και αγαπημένα τραγούδια της ελληνικής μουσικής σκηνής. Ερμηνεύεται από νέους και παλιούς καλλιτέχνες, αποδεικνύοντας τη δύναμη και τη διαχρονικότητά του.

Αυτό είναι το μεγαλείο της τέχνης: ακόμη και μέσα από τις πιο δύσκολες συνθήκες, ένα τραγούδι μπορεί να γεννηθεί, να ξεπεράσει τον χρόνο και να αγγίξει τις ψυχές εκατομμυρίων. Το “Δεν θα ξαναγαπήσω” είναι η ζωντανή απόδειξη.

Συντάκτης  Δέσποινα Μπλάτζα – https://morfeszois.com/

Μοιράσου αυτό το άρθρο!

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Κύλιση στην κορυφή