Μόλις λίγα χιλιόμετρα βόρεια του κέντρου της Αθήνας, κρυβόταν κάποτε ένας καταπράσινος προορισμός γεμάτος ηρεμία και φυσική ομορφιά: η Μαγκουφάνα. Η σημερινή Πεύκη υπήρξε για δεκαετίες ένας αγαπημένος εξοχικός προορισμός για τους Αθηναίους, προσφέροντας ανάσες δροσιάς και γαλήνης μακριά από τη βουή της πόλης.

Αρχαίες ρίζες: Από τους Αθμονείς στη Μαγκουφάνα

Η περιοχή ανήκε στον αρχαίο Δήμο των Αθμονέων, έναν από τους 12 ιστορικούς δήμους της Αττικής. Οι Αθμονείς, απόγονοι του μυθικού Κέκροπα, ασχολούνταν με τη γεωργία και την αγγειοπλαστική, ζώντας σε αρμονία με τη φύση της περιοχής. Οι πρώτοι νεότεροι κάτοικοι της Μαγκουφάνας εγκαταστάθηκαν στα βοσκοτόπια της περιοχής, αξιοποιώντας τη φυσική της γαλήνη και το υγιεινό της κλίμα.

Το όνομα “Μαγκουφάνα”: Δύο ιστορίες, μία ταυτότητα

Η ονομασία “Μαγκουφάνα” έχει δύο επικρατέστερες θεωρίες:

• Η ιστορική εκδοχή: Προέρχεται από την οικογένεια Μαγκαφά, βυζαντινής καταγωγής. Οι απόγονοί της εγκαταστάθηκαν στην Αττική τον 16ο αιώνα, όταν οι Οθωμανοί τους παραχώρησαν εκτάσεις στην ευρύτερη περιοχή, περιλαμβανομένης και της σημερινής Πεύκης.

• Η λαϊκή παράδοση: Αναφέρεται στη μυστηριώδη “Μαγκούφα Άννα”, μια κωφή και ασθενική γυναίκα που εγκαταστάθηκε στην περιοχή γύρω στο 1840 για θεραπεία. Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες, θεραπεύτηκε και έζησε εκεί έως τον θάνατό της. Λέγεται πως κοντά στο Ηλιακό Χωριό βρέθηκε επιτύμβια πλάκα με την επιγραφή “Άννα η Μαγκούφα”.

Από εξοχικά σε κοινότητα: Η πορεία της Μαγκουφάνας στον χρόνο

Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, η Μαγκουφάνα διατηρούσε αγροτικό χαρακτήρα, γεμάτη δέντρα και αγροικίες, ιδανική για κυριακάτικες εξορμήσεις. Μετά την έλευση των προσφύγων, η περιοχή άρχισε να χτίζεται με πλινθόκτιστα σπίτια – πολλά εκ των οποίων στέκουν ακόμα στην Άνω Πεύκη, ως σημεία μνήμης και ταυτότητας.

Κατά τη δεκαετία του 1940, η περιοχή υποδέχτηκε κατοίκους από τον Πειραιά και άλλες περιοχές, που μεταμόρφωσαν τα εξοχικά τους σε μόνιμες κατοικίες. Η Μαγκουφάνα εξελίχθηκε και το 1950 έγινε επίσημα ξεχωριστή κοινότητα, αποσπώμενη από το Μαρούσι.

Από τη Μαγκουφάνα στην Πεύκη

Το 1954, η τοπική κοινότητα, θεωρώντας ότι η ονομασία “Μαγκουφάνα” δεν τιμούσε την πρόοδο της περιοχής, πραγματοποίησε διαγωνισμό για νέο όνομα. Το “Πεύκη” επελέγη, εμπνευσμένο από τα πεύκα που κυριαρχούσαν στο τοπίο. Η μετονομασία επικυρώθηκε με Προεδρικό Διάταγμα το 1960.

Η Πεύκη σήμερα: Μνήμες μέσα στο πράσινο

Η Πεύκη, πιστή στην εξοχική της καταγωγή, παραμένει ένα από τα πιο όμορφα και ήσυχα προάστια της Αθήνας. Πλακόστρωτα δρομάκια, προσφυγικά σπίτια, και πευκοδάση συνθέτουν ένα νοσταλγικό παζλ που θυμίζει τον παλιό εξοχικό παράδεισο των Αθηναίων.

Η Μαγκουφάνα δεν είναι απλώς μια παλιά ονομασία – είναι ένα κομμάτι της ιστορίας της Αττικής. Σήμερα, η Πεύκη συνεχίζει να ενσαρκώνει το όραμα μιας πόλης που τιμά το παρελθόν της και προσφέρει στους κατοίκους της ποιότητα ζωής, όπως ακριβώς όταν αποτελούσε το “εξοχικό” των Αθηναίων.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτή η είδηση σε άγγιξε, συνέχισε να ανακαλύπτεις τον κόσμο μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας   https://morfeszois.com/katigories/kosmos/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα –https://morfeszois.com/