Υπάρχουν μέρες που όλα μοιάζουν θολά. Ξυπνάς χωρίς ενέργεια, χωρίς διάθεση, χωρίς εκείνη τη σπίθα που σε έκανε να κυνηγάς τον στόχο σου. Ο στόχος όμως παραμένει εκεί. Δεν έφυγε. Απλώς, εσύ νιώθεις σαν να έχεις μείνει ακίνητος. Όχι επειδή απέτυχες. Αλλά επειδή παύεις. Κι αυτή η παύση δεν είναι εχθρός – είναι ένδειξη. Μια πρόσκληση να στραφείς προς τα μέσα και να ξαναβρείς τη δύναμή σου.

Ξεκίνα από τα βασικά: Είσαι καλά;

Δεν μπορείς να πας μακριά αν το σώμα σου σε τραβάει πίσω. Η κούραση, η έλλειψη ύπνου, η κακή διατροφή ή η συναισθηματική υπερφόρτωση συχνά μεταμφιέζονται σε «τεμπελιά». Αντί να πιέζεις τον εαυτό σου με τύψεις, ρώτα: Έχω φροντίσει τις βασικές μου ανάγκες; Μερικές φορές, αυτό που φαίνεται σαν απροθυμία είναι απλώς ανάγκη για ξεκούραση. Όταν δώσεις στο σώμα σου αυτό που χρειάζεται, του επιτρέπεις να ξαναγίνει σύμμαχός σου.

Δώσε χώρο στα συναισθήματά σου

Η έλλειψη κινήτρου μπορεί να μην είναι τυχαία. Ίσως κρύβει απογοήτευση, φόβο, αμφιβολία ή και θυμό. Αν τα αγνοήσεις, θα συνεχίσουν να σε σαμποτάρουν σιωπηλά. Αν όμως τα παρατηρήσεις χωρίς να τα κατακρίνεις, θα μπορέσεις να τα αποδεχτείς και να τα απελευθερώσεις. Μην πολεμάς το πώς νιώθεις. Άκου το. Εκεί μέσα υπάρχει η επόμενη σου κατεύθυνση.

Σπάσε τον στόχο σε μικρά βήματα

Ένας μεγάλος στόχος μπορεί να σε καθηλώσει. Αν όμως τον σπάσεις σε μικρά, ξεκάθαρα βήματα, γίνεται διαχειρίσιμος. Ξεκίνα με ένα πεντάλεπτο δράσης. Ένα τηλέφωνο. Μια πρόταση. Μην περιμένεις να νιώσεις έτοιμος. Άρχισε από αυτό που μπορείς να κάνεις τώρα. Η μικρή νίκη θα σε κινητοποιήσει για την επόμενη.

Η ρουτίνα προηγείται της έμπνευσης

Μπορεί να περιμένεις την έμπνευση για να ξεκινήσεις. Όμως συχνά η έμπνευση έρχεται αφού έχεις ήδη ξεκινήσει. Η δύναμη της συνήθειας, της πειθαρχίας, της σταθερής επανάληψης είναι που χτίζει τη ροή. Αν κάνεις αυτό που έχεις να κάνεις, ακόμα και χωρίς κίνητρο, τότε διδάσκεις στον εαυτό σου πώς να είναι συνεπής. Και αυτή η συνέπεια είναι που σε πάει μπροστά.

Δημιούργησε χώρο που σε στηρίζει

Το περιβάλλον επηρεάζει άμεσα την ψυχολογία σου. Ένα ακατάστατο γραφείο, ένας χαοτικός χώρος, δημιουργούν σύγχυση. Ξεκίνα με κάτι απλό: καθάρισε το χώρο σου. Βάλε λίγη μουσική. Απομάκρυνε τους περισπασμούς. Δημιούργησε το πλαίσιο που σε βοηθά να συγκεντρωθείς. Όταν αλλάζεις τον εξωτερικό χώρο, αλλάζεις και τον εσωτερικό σου ρυθμό.

Μίλα σε κάποιον. Ζήτα υποστήριξη.

Η πορεία προς τον στόχο δεν χρειάζεται να είναι μοναχική. Μοιράσου τον στόχο σου με έναν άνθρωπο που εμπιστεύεσαι. Ζήτησέ του να σε ρωτά πώς πας. Αυτή η μικρή δόση λογοδοσίας δημιουργεί κίνηση. Όταν κάποιος περιμένει νέα σου, δεν είναι απλώς πίεση — είναι κίνητρο. Και καμιά φορά, η επιθυμία να μην απογοητεύσεις τον άλλον, σε βοηθά να μην εγκαταλείψεις τον εαυτό σου.

Θυμήσου το «γιατί» σου

Όταν χαθεί η κατεύθυνση, μην ψάχνεις το επόμενο βήμα. Ψάξε το νόημα. Γιατί ξεκίνησες; Τι ήταν αυτό που σε κινητοποίησε αρχικά; Ποια ανάγκη σου ή επιθυμία σου ήθελες να καλύψεις; Όταν ξανασυνδεθείς με αυτό το βαθύτερο «γιατί», τότε ο στόχος σου δεν θα είναι πια ένα βάρος. Θα είναι επιλογή. Και οι επιλογές είναι ελευθερία.

Το κίνητρο είναι σαν τον καιρό — αλλάζει. Δεν θα είναι πάντα εκεί. Δεν πειράζει. Εκείνο που μετρά είναι τι κάνεις όταν δεν είναι. Αν συνεχίζεις, χτίζεις χαρακτήρα. Κι όταν αυτός ο χαρακτήρας εστιάσει ξανά στον στόχο, δεν θα χρειάζεται έμπνευση. Θα έχει ήδη τη δύναμη να προχωρήσει.

Αν αυτό το άρθρο σου άνοιξε νέους τρόπους σκέψης, συνέχισε να εξερευνάς τον κόσμο των εναλλακτικών ιδεών μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας  https://morfeszois.com/katigories/enallaktika/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα-https://morfeszois.com/