Ο Μαχάτμα Γκάντι υπήρξε μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, με την επιρροή του να ξεπερνά τα σύνορα της Ινδίας. Θεωρείται ο πατέρας του Ινδικού εθνικισμού και ο πρωτοπόρος της μη βίας ως μέσου αντίστασης. Η δράση του έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανεξαρτησία της Ινδίας και επηρέασε παγκόσμια κινήματα δικαιωμάτων και ελευθερίας.

Η Γέννηση και η Πρώιμη Ζωή

Ο Μοχάντας Καραμτσάντ Γκάντι γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1869 στην Ινδική επαρχία Γκουτζαράτ, η οποία βρισκόταν υπό βρετανική κυριαρχία. Το προσωνύμιο “Μαχάτμα” (που σημαίνει “Μεγάλη Ψυχή” στα σανσκριτικά) του αποδόθηκε το 1915 από τον ποιητή Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ.

Η εκπαίδευσή του πραγματοποιήθηκε στη Βρετανία, όπου σπούδασε νομική. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του εκεί, ήρθε σε επαφή με φιλοσοφικά και κοινωνικά ρεύματα που επηρέασαν βαθιά την κοσμοθεωρία του. Οι πρώτες εμπειρίες του από τον ρατσισμό καταγράφηκαν στη Νότια Αφρική, όπου εργάστηκε ως δικηγόρος. Το περιστατικό της απομάκρυνσής του από τρένο λόγω της καταγωγής του αποτέλεσε το έναυσμα για την ανάπτυξη της θεωρίας του περί μη βίας και πολιτικής ανυπακοής.

Ο Αγώνας για την Ανεξαρτησία

Με την επιστροφή του στην Ινδία το 1915, ο Γκάντι αφοσιώθηκε στον αγώνα κατά της βρετανικής αποικιοκρατίας. Υιοθετήθηκε η στρατηγική της ειρηνικής αντίστασης και της άρνησης συνεργασίας με τους Βρετανούς, γεγονός που συνέβαλε στη μαζική κινητοποίηση του λαού. Το 1930 ηγήθηκε της “Πορείας του Αλατιού”, μιας διαμαρτυρίας ενάντια στον άδικο φόρο που είχε επιβληθεί. Αυτή η πράξη πολιτικής ανυπακοής αποτέλεσε σημείο καμπής στον αγώνα για την ανεξαρτησία.

Κατά τη διάρκεια της δράσης του, ο Γκάντι συνελήφθη πολλές φορές από τις βρετανικές αρχές, αλλά η υποστήριξή του από τον λαό παρέμεινε ακλόνητη. Τελικά, η ανεξαρτησία της Ινδίας επιτεύχθηκε το 1947. Ωστόσο, η διαίρεση της χώρας και η δημιουργία του Πακιστάν προκάλεσαν τη βαθιά λύπη του. Παρά τις προσπάθειές του για ειρήνη μεταξύ Ινδουιστών και Μουσουλμάνων, οι εντάσεις οδήγησαν σε βίαιες συγκρούσεις.

Η Δολοφονία και η Κληρονομιά

Στις 30 Ιανουαρίου 1948, ο Γκάντι δολοφονήθηκε από τον φανατικό ινδουιστή Νατουράμ Γκότσε. Η απώλειά του προκάλεσε παγκόσμια θλίψη, ενώ η ιδεολογία του συνεχίζει να εμπνέει κινήματα κοινωνικής δικαιοσύνης.

Η φιλοσοφία της μη βίας υιοθετήθηκε από ηγέτες όπως ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ο Νέλσον Μαντέλα. Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν είχε δηλώσει πως “οι μελλοντικές γενιές δύσκολα θα πιστέψουν ότι ένας τέτοιος άνθρωπος περπάτησε ποτέ στη Γη”.

Ο Μαχάτμα Γκάντι δεν ήταν μόνο ένας πολιτικός ηγέτης, αλλά και ένας φάρος ανθρωπισμού. Οι αρχές του συνεχίζουν να αποτελούν πηγή έμπνευσης για όσους μάχονται για ελευθερία, ισότητα και ειρήνη.

Συντάκτης Δέσποινα Μπλάτζα – https://morfeszois.com/