Η κυρά-Ελένη και το μωρό από τα σκουπίδια

Στην καρδιά του Καρπενησίου, ανάμεσα στα βουνά και στις σιωπές της Ευρυτανίας, έζησε κάποτε μια γυναίκα απλή και ταπεινή — η κυρά Ελένη. Η ζωή της δεν ήταν εύκολη. Παντρεμένη με έναν άνδρα σκληρό, που τη χτυπούσε «όπως χτυπούν τα παιδιά την μπάλα στο γήπεδο», έμαθε να υπομένει, να προσεύχεται και να βρίσκει παρηγοριά στην πίστη της. Κάθε Δεκαπενταύγουστο υπηρετούσε στη Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας, κουβαλώντας στην ψυχή της πόνο αλλά και ελπίδα.

Το κλάμα μέσα στα σκουπίδια

Μια μέρα, ενώ δούλευε ως παραδουλεύτρα σε έναν γιατρό, άνθρωπο πλούσιο αλλά ψυχρό, η μοίρα της άλλαξε. Πήρε τον κάδο με τα σκουπίδια για να τον πετάξει — και τότε άκουσε κάτι που έμοιαζε με σιγανό κλάμα.
Φτάνοντας στο σκουπιδότοπο, άνοιξε το καπάκι… και είδε ένα μωρό μέσα στα αίματα.

«Παναγιά μου, τι να κάνω;» ψιθύρισε.
«Να γυρίσω πίσω δεν μπορώ, γιατί ο γιατρός το πέταξε… Αν το πάρω στο σπίτι, ο άντρας μου θα με σκοτώσει».

Η ψυχή της όμως δεν άντεξε να το αφήσει εκεί.

Μέρα με τη μέρα, η Ελένη το τάιζε και το νανούριζε κρυφά. Το έκρυβε κάτω από το κρεβάτι της, μέσα στον φόβο μήπως ο άντρας της το ανακαλύψει. Κάθε φορά που άκουγε το κλειδί στην πόρτα, η καρδιά της χτυπούσε δυνατά.

Κι όμως, ο χρόνος κυλούσε. Το παιδί άρχισε να μπουσουλά, να γελά. Ώσπου μια μέρα, εκεί που έτρωγαν, ξετρύπωσε από κάτω και στάθηκε στα πόδια του. Ο άντρας της το είδε και ρώτησε αυστηρά:
«Τι είναι αυτό;»

Η Ελένη σταυροκοπήθηκε και του είπε την αλήθεια. Ο άντρας, που ως τότε ήταν άγριος και σκληρός, δάκρυσε. Άνοιξε την καρδιά του και δέχθηκε το παιδί σαν δικό του.

Το θαύμα της ζωής

Τα χρόνια πέρασαν. Το παιδί μεγάλωσε, σπούδασε, παντρεύτηκε, έφτιαξε τη δική του ζωή στο Καρπενήσι. Και η Ελένη, γερασμένη πια, έλεγε συγκινημένη:

«Από το παιδί αυτό έχω ένα ποτήρι νερό…
Από τα δικά μου, τίποτα».

Μια φράση που κρύβει όλη την ουσία της αγάπης:
Δεν είναι το αίμα που ενώνει τους ανθρώπους, αλλά η καλοσύνη, η ψυχή και η πράξη της ανθρωπιάς.

Η ιστορία της κυρά-Ελένης δεν είναι απλώς μια διήγηση συγκλονιστική· είναι μια υπόμνηση πίστης και ανθρωπιάς. Ότι ακόμη κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα, η καρδιά μπορεί να γεννήσει φως.

 

 

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

 

Αν αυτή η είδηση σε άγγιξε, συνέχισε να ανακαλύπτεις τον κόσμο μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας   https://morfeszois.com/katigories/kosmos/

 

 

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα –https://morfeszois.com/

Μοιράσου αυτό το άρθρο!

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Κύλιση στην κορυφή