Δεν χρειάζεται να εξηγώ γιατί χαμογελώ ή γιατί σιωπώ.
Δεν οφείλω καμία απολογία για το ποιος είμαι, τι επέλεξα ή τι άφησα πίσω.

Υπάρχει μια στιγμή στη ζωή που σταματάς να αποδεικνύεις — και απλώς είσαι.
Όταν ο θόρυβος των άλλων σβήνει και μένει μόνο ο παλμός της δικής σου αλήθειας.
Εκεί, αναπνέεις ελεύθερα.

Δεν απολογούμαι για το ότι προστατεύω τον εαυτό μου.
Δεν απολογούμαι που λέω «όχι», που αποσύρομαι, που επιλέγω την ησυχία αντί για την εξήγηση.
Ο σεβασμός δεν χρειάζεται άδεια.
Η γαλήνη δεν χρειάζεται εξηγήσεις.

Δεν οφείλω να πείσω κανέναν ότι αξίζω.
Δεν οφείλω να ταιριάξω σε προσδοκίες που δεν είναι δικές μου.
Η ψυχή μου δεν είναι προς διαπραγμάτευση.

Κάποτε πίστευα ότι η αποδοχή είναι νόμισμα.
Τώρα ξέρω πως η ελευθερία είναι θησαυρός.

Ζω με καθαρή συνείδηση, χωρίς βάρη, χωρίς «πρέπει».
Αγαπώ με δύναμη, χωρίς φόβο.
Και αν κάτι χρωστώ — είναι μόνο ευγνωμοσύνη στη ζωή που με δίδαξε να στέκομαι ολόκληρος.

Δεν οφείλω τίποτα. Δεν απολογούμαι. Είμαι.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας     https://morfeszois.com/katigories/skepseis/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα