Στην καθημερινότητα, πολλοί από εμάς κινούμαστε στην επιφάνεια. Εκεί όπου όλα μοιάζουν ξεκάθαρα, προβλέψιμα και ασφαλή. Είναι ο χώρος της συνήθειας, της εικόνας που παρουσιάζουμε προς τα έξω, της βεβαιότητας ότι τίποτα δεν θα μας ταράξει.
Μια «ασφάλεια» που συχνά λειτουργεί περισσότερο ως ψευδαίσθηση παρά ως πραγματική ισορροπία.

Η επιφάνεια: ο χώρος της άνεσης, όχι της αλήθειας

Στην επιφάνεια, οι άνθρωποι νιώθουν ότι έχουν τον έλεγχο. Δεν αναγκάζονται να κοιτάξουν βαθύτερα τον εαυτό τους, ούτε να συγκρουστούν με φόβους, αλήθειες ή συναισθήματα που χρειάζονται επεξεργασία.
Όμως αυτή η ηρεμία –όσο καθησυχαστική κι αν είναι– συχνά καλύπτει μια εσωτερική ακινησία. Ένα πάγωμα της εξέλιξης.

Ο βυθός: το σημείο όπου αρχίζει η πραγματική ελευθερία

Αντίθετα, ο βυθός συμβολίζει το σημείο όπου κατοικούν οι πραγματικές μας σκέψεις και οι αυθεντικές μας ανάγκες.
Εκεί βρίσκονται όσα δεν τολμήσαμε να πούμε, όσα φοβηθήκαμε να δούμε, όσα αφήσαμε αμφίβολα, μισοφωτισμένα ή κρυμμένα.

Στον βυθό δεν υπάρχει θόρυβος – υπάρχει αλήθεια.
Δεν υπάρχει επίδειξη – υπάρχει ουσία.
Και κυρίως, δεν υπάρχει το “πρέπει”. Υπάρχει αυτό που όντως είμαστε.

Γιατί φοβόμαστε να βουτήξουμε;

Η βουτιά προς τα μέσα απαιτεί:

• τόλμη,

• αυτογνωσία,

• ειλικρίνεια,

• και την αποδοχή ότι ίσως δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας όσο πιστεύαμε.

Δεν είναι εύκολο. Για πολλούς, το σκοτάδι του βυθού γίνεται απωθητικό.
Αλλά είναι ακριβώς αυτό το σκοτάδι που μας αποκαλύπτει τις μεγαλύτερες αλήθειες.

Η στιγμή της κατάδυσης: όταν αφήνεις τον έλεγχο

Αν αντέξουμε για λίγο την αρχική ταραχή και αναπνεύσουμε βαθιά, η κατάδυση γίνεται σταδιακά πιο οικεία.
Τότε αρχίζουν να εμφανίζονται εικόνες, σκέψεις και συναισθήματα που υπήρχαν πάντα, αλλά μένουν αόρατα στην επιφάνεια.

Εκεί, στον βυθό, μπορεί να συναντήσουμε:

• ξεχασμένες επιθυμίες,

• κομμάτια του εαυτού που είχαμε απορρίψει,

• ανάγκες που δεν ακούγαμε,

• ή ακόμα και νέες διαδρομές που δεν είχαμε σκεφτεί.

Η αποκάλυψη: Ο κόσμος μέσα σου σου ανήκει

Η μεγαλύτερη ανακάλυψη δεν είναι τι υπάρχει στον βυθό, αλλά ποιος υπάρχει εκεί.
Κι αυτός ο άνθρωπος –αυθεντικός, ειλικρινής και ελεύθερος– είσαι εσύ.

Όχι ο εαυτός της επιφάνειας που προσπαθεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των άλλων.
Όχι ο εαυτός που δημιουργεί εικόνες για να ταιριάξει σε ρόλους.
Αλλά ο εαυτός που συνδέεται με την αλήθεια του, που τολμά να δει, να αισθανθεί και να εξελιχθεί.

Το ταξίδι από την ασφάλεια στην ελευθερία

Η μετάβαση από την επιφάνεια στον βυθό δεν είναι μια πορεία μιας φοράς. Είναι μια διαδικασία συνεχούς εμβάθυνσης, όπως κάθε εσωτερική αναζήτηση.
Όσο περισσότερο τολμάμε, τόσο πιο ελεύθεροι γινόμαστε.

Η ασφάλεια της επιφάνειας μπορεί να μοιάζει βολική, αλλά η αληθινή ελευθερία βρίσκεται μόνο όταν βουτάμε στον εσωτερικό μας βυθό. Εκεί όπου μένει ο πραγματικός μας κόσμος — ο κόσμος της ψυχής, των ονείρων, της αυθεντικότητας και της βαθύτερης ισορροπίας.

Αυτός ο κόσμος είναι δικός σου. Και σε περιμένει.

Αν αυτό το άρθρο σου άνοιξε νέους τρόπους σκέψης, συνέχισε να εξερευνάς τον κόσμο των εναλλακτικών ιδεών μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας  https://morfeszois.com/katigories/enallaktika/

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα https://morfeszois.com/