Σκιές στο περιθώριο

Υπάρχει μια ζωή που δεν έζησα.
Σαν βυθισμένος καθρέφτης∙
ένα σύμπαν που άφησα πίσω χωρίς να το γνωρίσω.

Δεν είναι φαντασία, ούτε ψευδαίσθηση∙
είναι το άθροισμα των λέξεων που δεν ειπώθηκαν,
των δρόμων που δεν περπάτησα,
των χεριών που δεν άγγιξα.

Κάθε επιλογή γεννά και μια απώλεια.
Το «ναι» σε ένα μονοπάτι σημαίνει «όχι» σε αμέτρητα άλλα.
Έτσι γεννιέται η ζωή που μένει στη σιωπή.

Δεν είναι εχθρός∙ είναι μνήμη χωρίς γεγονός.
Μια βιβλιοθήκη από άγραφες σελίδες.
Μας διδάσκει ότι το ανθρώπινο είναι πάντα μεγαλύτερο από το βίωμα∙
ότι είμαστε και οι πιθανότητες που χάσαμε,
όχι μόνο οι στιγμές που ζήσαμε.

Η ζωή που δεν έζησα με συνοδεύει σαν σκιά.
Όχι για να με βαραίνει,
αλλά για να μου υπενθυμίζει ότι κάθε βήμα είναι μοναδικό.

Στις χαμένες ευκαιρίες βρίσκω σιωπηλές διδασκαλίες.
Στα ανεκπλήρωτα όνειρα ανακαλύπτω τη δύναμη της φαντασίας.
Στις δεύτερες πιθανότητες νιώθω τον παλμό της ελπίδας.

Δεν υπάρχει τρόπος να ζήσεις όλες τις εκδοχές σου.
Η πληρότητα κρύβεται στην αποδοχή του ενός δρόμου,
γνωρίζοντας πως άλλοι μένουν πίσω.

Η ζωή που δεν έζησα δεν είναι χαμένη.
Είναι η σκιά που κάνει το φως πιο καθαρό.
Είναι το άγραφο που δίνει αξία στο γραμμένο.
Κι ίσως, στο τέλος, η πιο βαθιά μας αλήθεια
να κρύβεται ακριβώς σε αυτήν τη σιωπηλή συνύπαρξη
με όλα όσα δεν έγιναν.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας     https://morfeszois.com/katigories/skepseis/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα