Κανείς δεν περίμενε πως ένα ευαίσθητο και βαθύτατα υπαρξιακό φιλμ όπως ο «Κύκλος των χαμένων ποιητών» (1989) θα δίχαζε τόσο κοινό και κριτικούς, προκαλώντας μια από τις πιο έντονες κινηματογραφικές αντιπαραθέσεις της εποχής.

Για κάποιους ήταν κλασικό από την πρώτη στιγμή, αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα, ενώ για άλλους αποτελούσε μια υπερτιμημένη φιοριτούρα, που δεν απέδιδε τα βαθύτερα νοήματα που υποσχόταν ο αντισυμβατικός καθηγητής Τζον Κίτινγκ.

Ωστόσο, η ταινία συνεχίζει να συζητιέται περισσότερο από 30 χρόνια μετά. Ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του αμερικανικού σινεμά της δεκαετίας του 1980 και κορυφαίο στο ρεπερτόριο του Ρόμπιν Γουίλιαμς, ο Κίτινγκ προκάλεσε αναστάτωση όχι μόνο στους μαθητές του αυστηρού Κολεγίου Γουέλτον αλλά και σε ενώσεις εκπαιδευτικών και ακαδημαϊκούς, πολλοί από τους οποίους υποστήριξαν ότι η ταινία πρέπει να διδάσκεται σε σχολεία και παιδαγωγικές ακαδημίες.

Σήμερα μπορούμε να εκτιμήσουμε πιο νηφάλια την επίδραση του καθηγητή που δίδαξε στους μαθητές του να σκίζουν τα βιβλία, να ονειρεύονται και να ζουν χωρίς περιορισμούς, μεταδίδοντας μηνύματα δημιουργικής ελευθερίας και προσωπικής ανακάλυψης.

Η ταινία έλαβε διθυραμβικές κριτικές από μέρος των ειδικών, κέρδισε το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου για τον Τομ Σούλμαν και έφτασε να συζητηθεί ακόμα και στο βρετανικό Κοινοβούλιο. Παράλληλα, αποτέλεσε εμπορική επιτυχία, κατατάσσοντας στην πέμπτη θέση των εισπράξεων της χρονιάς και πρώτο στην κατηγορία δράματος.

Ο Τζον Κίτινγκ, ως νεόφερτος φιλόλογος, συγκρούεται με το συντηρητικό εκπαιδευτικό κατεστημένο και εμπνέει τους μαθητές να αμφισβητήσουν την τυποποιημένη διδασκαλία, αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα στην προσωπικότητά τους. Η ταινία εξετάζει την αξία της αυτοέκφρασης, της δημιουργικότητας και της αντίστασης απέναντι στην καταπίεση, θέματα που παραμένουν διαχρονικά και επίκαιρα.

Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς ενσαρκώνει τον καθηγητή με μοναδική ζωντάνια, προσδίδοντας στο φιλμ μια αξεπέραστη ανθρωπιά και βάθος. Η μη βράβευσή του με Όσκαρ παραμένει ένα από τα διαχρονικά «σκάνδαλα» της ιστορίας του θεσμού.

Το μήνυμα της ταινίας παραμένει επίκαιρο: «Carpe diem» – Άδραξε τη μέρα. Η διδασκαλία του Κίτινγκ ξεπερνά τα στενά όρια της σχολικής αίθουσας, αποτελώντας μάθημα ζωής για μαθητές, δασκάλους και γονείς. Η ταινία, με την ανθεκτική της επιρροή, δείχνει πώς η εκπαίδευση μπορεί να εμπνέει και να απελευθερώνει.

Γιατί να τη δεις:

• Για τα μεγάλα θέματα που πραγματεύεται: ελευθερία, δημιουργικότητα, αντίσταση στην καταπίεση.

• Για την ανεπανάληπτη ερμηνεία του Ρόμπιν Γουίλιαμς.

• Για την εμπνευσμένη εικόνα μιας φωτισμένης εκπαιδευτικής πράξης που βάζει τον άνθρωπο στο επίκεντρο.

• Για να θυμηθείς τη σημασία της αμφισβήτησης και της προσωπικής αναζήτησης σε κάθε ηλικία.

Ο «Κύκλος των χαμένων ποιητών» παραμένει ένα φιλμ που συγκινεί, προβληματίζει και εμπνέει γενιές θεατών, 30 χρόνια μετά την πρώτη του προβολή.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτό το άρθρο σου κίνησε το ενδιαφέρον, συνέχισε να εξερευνάς τον κόσμο του πολιτισμού μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας  https://morfeszois.com/katigories/politismos/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα –https://morfeszois.com/

ΠΗΓΕΣ – https://filoitexnisfilosofias.com/o-%ce%ba%cf%8d%ce%ba%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%87%ce%b1%ce%bc%ce%ad%ce%bd%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%b7%cf%84%cf%8e%ce%bd-%ce%b7-%cf%84%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%af%ce%b1/

https://www.newsbeast.gr/entertainment/arthro/3626615/o-kiklos-ton-chamenon-piiton-i-tenia-pou-to-kino-epemene-oti-prepi-na-didaskete