Μέσα στην ψυχή φωλιάζουν μυστικά, συναισθήματα, όνειρα που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Άλλοτε φωνάζουν σιωπηλά, άλλοτε χάνονται στη δίνη του χρόνου. Πληγές που δεν φαίνονται, φόβοι που δεν ομολογούνται, ελπίδες που παραμένουν ζωντανές, έστω κι αν δεν εκφράζονται.

Κάποιες στιγμές, η ψυχή αποκαλύπτεται μέσα από ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα, ένα δάκρυ που κυλάει αθόρυβα. Άλλες φορές, κλείνεται σαν κοχύλι, κρατώντας τα πάντα μέσα της, μακριά από τα μάτια του κόσμου.

Ένας ωκεανός δεν αρκεί για να χωρέσει όλα όσα κουβαλάει ένας άνθρωπος μέσα του. Κι όμως, ακόμα και το πιο μικρό κύμα, η πιο απλή κουβέντα, το πιο ειλικρινές χαμόγελο, μπορεί να φωτίσει σκοτεινές γωνιές, να κάνει την ψυχή να νιώσει ελεύθερη.

Ίσως να μη μάθουμε ποτέ τα πάντα για κάποιον. Αλλά μπορούμε να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε.

Και αυτό, καμιά φορά, αρκεί.

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα