Υπάρχουν στιγμές που η σιωπή γίνεται λέξη.
Και η λέξη γίνεται πένα.

Η πένα γλιστρά πάνω στο λευκό χαρτί,
ξεδιπλώνοντας συναισθήματα που δεν τολμήσαμε να πούμε.
Κάθε γράμμα είναι μια ανάσα,
κάθε πρόταση ένας μικρός κόσμος που ανοίγει μπροστά μας.

Η αγάπη της πένας δεν φωνάζει.
Ψιθυρίζει.
Και μέσα στους ψιθύρους της, η ψυχή βρίσκει κατοικία.

Είναι η τέχνη της απλότητας:
λίγες λέξεις, πολλή αλήθεια.
Κι όταν η αγάπη της πένας ξεδιπλώνει,
ανακαλύπτουμε ξανά τη μαγεία της γραφής.

Η γραφή γίνεται γέφυρα ανάμεσα στο εσωτερικό μας και τον κόσμο.
Και η πένα, με σεμνότητα, μας θυμίζει ότι η αγάπη δεν χρειάζεται φωνές.
Μόνο χώρο να αναπνεύσει, χρόνο να ανθίσει, και καρδιά να δεχθεί τα μυστικά της.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα