Στην καρδιά του Παλαιού Φαλήρου, εκεί όπου σήμερα απλώνεται ο σύγχρονος Φλοίσβος με τα καφέ, τα εστιατόρια και τον πεζόδρομο που σφύζει από ζωή, κάποτε η ζωή κυλούσε πιο αργά, πιο ανθρώπινα, πιο γήινα. Ήταν η δεκαετία του ’60 – μια εποχή που το Παλαιό Φάληρο κρατούσε ακόμη τη γεύση του χωριού, με τους μπαξέδες, τις αυλές και τους πλανόδιους μανάβηδες που έδιναν χρώμα και ήχο στις γειτονιές.

Ο Φλοίσβος όπως ήταν κάποτε

Κάπου στην αρχή της δεκαετίας του ’60, ο Φλοίσβος είχε ήδη γνωρίσει αρκετές μεταμορφώσεις. Από Μπαρ Φλοίσβος σε Restaurant Flisvos, όπως έγραφαν οι ταμπέλες της εποχής, ήταν σημείο αναφοράς για όλη τη γειτονιά. Στην πλατεία, ο κόσμος καθόταν στα τραπεζάκια του γνωστού ζαχαροπλαστείου του Παχού, απολαμβάνοντας τον καφέ ή το γλυκό του, ενώ μπροστά τους το βλέμμα ταξίδευε ως τη θάλασσα.

Η ατμόσφαιρα μύριζε ιώδιο, φρέσκο ψωμί από τον φούρνο της γειτονιάς και λαχανικά από τα περιβόλια λίγο πιο πέρα.

Ο πλανόδιος μανάβης με το μουλάρι

Κάθε πρωί, ένας γνώριμος ήχος έσπαγε τη γαλήνη: τα πέταλα από το μουλάρι του πλανόδιου μανάβη που ερχόταν από τα περιβόλια του Κούβελου, του Μαγγίνα, του Σιδέρη, γύρω από το Νεκροταφείο και σχεδόν σε όλη την Αμφιθέα.
Το μικρό του δίτροχο κάρο, φορτωμένο με τελάρα γεμάτα πιπεριές, μελιτζάνες, ντομάτες, κολοκυθάκια, πατάτες και κρεμμύδια, ήταν το μικρό σούπερ μάρκετ της εποχής — μόνο που όλα ήταν φρέσκα, κατευθείαν από τη γη.

Τα παιδιά έτρεχαν να δουν το μουλάρι, οι νοικοκυρές έβγαιναν με το καλαθάκι στο χέρι, και οι γείτονες αντάλλασσαν δυο κουβέντες. Ήταν μια στιγμή που η καθημερινότητα γινόταν κοινή εμπειρία, ένα μικρό κομμάτι από την ψυχή της γειτονιάς.

Από τα περιβόλια στις πολυκατοικίες

Ο χρόνος κύλησε. Το μουλάρι αντικαταστάθηκε από τα φορτηγά, το κάρο από τα μανάβικα και τα σούπερ μάρκετ. Οι λαχανόκηποι και τα θερμοκήπια έδωσαν τη θέση τους στις πολυκατοικίες και στα μεγάλα κτίρια που άλλαξαν για πάντα την όψη της περιοχής.
Όμως, εκείνη η εικόνα του πλανόδιου μανάβη, με το πρόσωπο καμένο από τον ήλιο και την καρδιά γεμάτη απλότητα, παραμένει βαθιά χαραγμένη στις μνήμες όσων έζησαν την παλιά γειτονιά.

Μια σπάνια φωτογραφία, μια ζωντανή ανάμνηση

Η σπάνια φωτογραφία από τη δεκαετία του ’60 δεν είναι απλώς ένα ντοκουμέντο. Είναι ένα παράθυρο στο παρελθόν του Φλοίσβου — ενός τόπου που, μέσα από τις αλλαγές, διατηρεί κάτι από τη νοσταλγία και τη γλυκύτητα εκείνων των χρόνων.
Κάθε φορά που κάποιος κάθεται σήμερα στο ζαχαροπλαστείο του Παχού και αγναντεύει τη θάλασσα, μπορεί, έστω και για λίγο, να φανταστεί τον ήχο του μουλαριού να πλησιάζει, γεμίζοντας την πλατεία με φωνές, γέλια και την ευωδιά της φρέσκιας γης.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτή η είδηση σε άγγιξε, συνέχισε να ανακαλύπτεις τον κόσμο μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας   https://morfeszois.com/katigories/kosmos/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα –https://morfeszois.com/