Εκεί που ο άνθρωπος δραπετεύει, αυτός εισέρχεται.
Στη φλόγα που καταπίνει τον κόσμο, εκείνος ψάχνει για ζωή.»

Υπάρχει μια αόρατη πνοή που περνά μέσα απ’ τις φλόγες. Μια ψυχή που δεν τη σβήνει ούτε η στάχτη. Είναι η ψυχή του πυροσβέστη.

Όχι απλώς ενός επαγγελματία. Αλλά ενός φρουρού της ζωής. Μιας ύπαρξης που φοράει στολή όχι για εξουσία, αλλά για προσφορά. Που κοιτά τη φωτιά στα μάτια και δεν τρέμει, γιατί ήδη έχει καεί χίλιες φορές μέσα του, πριν σηκώσει το λάστιχο, πριν πατήσει τη μάνικα.

Γιατί δεν είναι η φωτιά που φοβάται. Είναι να μη μείνει κανείς πίσω.

Κάθε του βήμα ανάμεσα στις καύτρες είναι μια προσευχή χωρίς λόγια.
Κάθε του ανάσα γεμάτη καπνό, ένας όρκος σιωπηλός.
Δεν είναι μόνος του εκεί. Τον ακολουθεί μια αλυσίδα ψυχών που πριν από αυτόν στάθηκαν όρθιοι μπροστά στο πυρ — κάποιοι σώθηκαν, άλλοι έγιναν ένα με το φως.

Δεν γνωρίζουμε τα πρόσωπά τους. Δεν θυμόμαστε τα ονόματά τους.
Μα κάθε φορά που μια φωτιά ξεσπά, ξεσπά κι εκείνος.
Δεν ζητά αναγνώριση. Δεν αναζητά ηρωισμό. Γιατί ο αληθινός ήρωας είναι αυτός που σιωπά.

Κάθε του ημέρα είναι αναμονή μιας νύχτας γεμάτης συναγερμούς.
Κάθε του νύχτα είναι ελπίδα πως δεν θα τον φωνάξουν.
Κι όμως, όταν έρθει η στιγμή, θα σηκωθεί πρώτος. Όχι επειδή δεν φοβάται — αλλά επειδή έχει δώσει όρκο να προστατεύει. Ό,τι κι αν κοστίσει.

Άνθρωπε, Θυμήσου…

Μην τον ξεχνάς όταν περάσει η καταστροφή.
Μην τον αγνοείς όταν επιστρέψει γεμάτος μαύρες σκιές στο βλέμμα.
Δεν σβήνει η φωτιά μέσα του μόλις σβήσει η εξωτερική. Η κάπνα μένει. Η ανάμνηση καίει.

Άνθρωπε, θυμήσου.
Πως πίσω απ’ την ηρωική μορφή, κρύβεται ένας άνθρωπος.
Που φοβάται κι αυτός. Που κουβαλάει εικόνες απόλυτης καταστροφής.
Που χρειάζεται φως, όσο το προσφέρει στους άλλους.

Κι αν ποτέ βρεθείς σε μέρος που καίγεται — είτε έξω είτε μέσα σου — θυμήσου την ψυχή του πυροσβέστη.
Αυτή που δεν εγκαταλείπει. Που μπαίνει στη φωτιά για σένα.
Που στέκεται ανάμεσα στο τέλος και στην ελπίδα.

Δεν ζητά αναγνώριση. Δεν αναζητά ηρωισμό. Γιατί ο αληθινός ήρωας είναι αυτός που σιωπά.

Σε κάθε φωτιά και ένα συμβάν. Όπως αυτό στην σημερινή φωτιά της Εύβοιας.

Δύο οχήματα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας έχουν ήδη παραδοθεί στις φλόγες.
Πέντε πυροσβέστες τραυματίστηκαν στη μάχη με το ανίκητο στοιχείο και μεταφέρθηκαν άμεσα στο Γενικό Νοσοκομείο Χαλκίδας.
Η υγεία τους παρακολουθείται στενά 
Αυτοί οι άνθρωποι δεν πολεμούν μόνο με τη φωτιά. Πολεμούν για να μη συνηθίσουμε στην απώλεια.

Η ψυχή του πυροσβέστη δεν μετριέται με επαίνους ούτε με παράσημα. Μετριέται με σιωπές. Με βλέμματα. Με την ευγνωμοσύνη που κρατάς βαθιά μέσα σου, όταν σου δίνεται η δεύτερη ευκαιρία.
Άνθρωπε, μην ξεχάσεις.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτή η είδηση σε άγγιξε, συνέχισε να ανακαλύπτεις τον κόσμο μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας   https://morfeszois.com/katigories/kosmos/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα