Σε έναν κόσμο που η συνεχής διαθεσιμότητα θεωρείται αρετή, η ικανότητα να λέμε «Όχι» είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της ψυχικής μας υγείας. Τα υγιή όρια επιτρέπουν τον σεβασμό προς τον εαυτό μας και τους άλλους, ενώ παράλληλα προστατεύουν την ενέργεια και την ευεξία μας.

Πρώτο βήμα είναι η αναγνώριση των αναγκών μας. Όταν αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι μας εξαντλεί ή μας φέρνει δυσφορία, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι ένα όριο χρειάζεται να τεθεί. Δεν είναι εγωιστικό να προστατεύουμε τον εαυτό μας, αλλά αναγκαίο.

Η διατύπωση του «Όχι» με σαφήνεια και ευγένεια είναι καθοριστική. Αντί για δικαιολογίες ή υπερβολικές εξηγήσεις, μπορούμε να χρησιμοποιούμε εκφράσεις όπως «Δεν μπορώ αυτή τη στιγμή» ή «Δεν αισθάνομαι άνετα με αυτό». Ένα ξεκάθαρο μήνυμα βοηθά να αποφεύγονται παρεξηγήσεις.

Οι ενοχές συχνά συνοδεύουν την άρνηση, όμως είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι η αυτοφροντίδα δεν είναι πράξη εγωισμού. Η αποδοχή του γεγονότος ότι δεν μπορούμε να ικανοποιούμε πάντα τους άλλους μας ελευθερώνει από το βάρος της συνεχούς προσαρμογής.

Με την εξάσκηση, το «Όχι» γίνεται ευκολότερο. Η αποφασιστικότητα και η συνέπεια ενισχύουν την αυτοπεποίθηση και δημιουργούν σχέσεις βασισμένες στον αμοιβαίο σεβασμό. Τελικά, η ικανότητα να θέτουμε όρια χωρίς ενοχές μας βοηθά να ζούμε με περισσότερη ισορροπία και αυθεντικότητα.

Συντάκτης  Δέσποινα Μπλάτζα – https://morfeszois.com/