Η τέχνη έχει πάντα τη δύναμη να αποτυπώνει εκείνα τα συναισθηματικά στιγμιότυπα της ζωής που συχνά φαίνονται αόρατα. Όταν βιώνουμε μια έντονη συναισθηματική στιγμή, είτε είναι η χαρά μιας αγκαλιάς, η θλίψη μιας αποχαιρετιστήριας λέξης ή η ένταση ενός διαλόγου γεμάτου σιωπές, η ανάγκη να αποτυπώσουμε αυτήν τη στιγμή είναι αυθόρμητη.

Η ζωγραφική, όπως και άλλες μορφές τέχνης, προσφέρει στον καλλιτέχνη τη δυνατότητα να μεταμορφώσει αυτά τα αόρατα συναισθήματα σε εικόνες, αποτυπώνοντας τις δυναμικές τους στον καμβά. Κάθε πινελιά, κάθε χρώμα, κάθε σκιά μιλάει τη δική της γλώσσα. Όταν ζωγραφίζω, νιώθω πως το χρώμα που επιλέγω ή ο τρόπος που σμιλεύω μια φόρμα μπορεί να εκφράσει κάτι που δεν μπορώ να εξηγήσω με λέξεις. Είναι η ίδια η καρδιά μου, το ίδιο το συναίσθημα που αιχμαλωτίζεται στον καμβά.

Μερικές φορές, δεν πρόκειται απλώς για την αποτύπωση της προσωπικής μου αίσθησης. Κάθε συναισθηματική στιγμή έχει κάτι καθολικό μέσα της — είναι μια στιγμή που, αν τη μοιραστείς, μπορεί να αγγίξει και άλλους. Ένα έργο τέχνης μπορεί να γίνει η φωνή ενός συναισθήματος που όλοι νιώθουμε, αλλά κανείς δεν μπορεί να εκφραστεί πλήρως.

Σκεφτείτε για παράδειγμα το έργο «Η Κραυγή» του Μουνκ. Όταν το κοιτάς, δεν βλέπεις μόνο έναν άνθρωπο που φωνάζει στον ουρανό, αλλά τη δική του αγωνία, τη δική μας αγωνία. Όλοι μας έχουμε νιώσει αυτή την ανείπωτη αγωνία, και η τέχνη έχει τη μαγεία να μας επιτρέπει να τη δούμε, να τη νιώσουμε και να την κατανοήσουμε σε βάθος.

Η ζωγραφική μας θυμίζει πως οι στιγμές, όσο φευγαλέες κι αν είναι, δεν είναι ποτέ πραγματικά χαμένες. Μέσα από αυτή την τέχνη, οι συναισθηματικές μας στιγμές γίνονται αιώνιες, αποτυπωμένες με τρόπο που μας επιτρέπει να τις ζούμε ξανά και ξανά. Και ίσως αυτή είναι η μεγαλύτερη δύναμη της τέχνης: να μας δίνει την ευκαιρία να βιώσουμε ξανά τις στιγμές, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τον κόσμο γύρω μας.

Συντάκτης  Δέσποινα Μπλάτζα –https://morfeszois.com/