Σε έναν κόσμο που κινείται με ταχύτητα και απαιτεί συνεχώς την προσοχή μας, η Κυριακή αναδύεται σαν μια ήρεμη όαση. Δεν είναι απλώς το τέλος της εβδομάδας — είναι μια ευκαιρία. Μια στιγμή που μπορούμε να σταματήσουμε, να κοιτάξουμε μέσα μας και να ακούσουμε ξανά τη φωνή μας, αυτή που μέσα στην εβδομάδα χάνεται πίσω από ειδοποιήσεις, καθήκοντα και υποχρεώσεις.

Όλα ξεκινούν από την πρόθεση. Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι φαντασμαγορικό την Κυριακή. Το σημαντικό είναι να τη ζήσεις συνειδητά. Όταν ξυπνάς, μπορείς να ρωτήσεις τον εαυτό σου: “Τι χρειάζομαι σήμερα για να νιώσω καλά;” Μπορεί να είναι ξεκούραση. Μπορεί να είναι μια βόλτα στη φύση. Ίσως λίγη σιωπή ή δημιουργικότητα. Ό,τι κι αν είναι, αξίζει να του δώσεις χώρο.

Το κινητό, το email, τα social media — όλα αυτά μάς συνδέουν με τον έξω κόσμο, αλλά ταυτόχρονα μάς απομακρύνουν από τον εσωτερικό. Η Κυριακή μάς προσφέρει μια ευκαιρία να αποσυνδεθούμε τεχνολογικά και να συνδεθούμε ουσιαστικά. Να διαβάσουμε ένα βιβλίο, να γράψουμε τις σκέψεις μας, να μείνουμε μόνοι χωρίς να νιώθουμε μοναξιά.

Η εβδομάδα φορτώνει το σώμα με ένταση, άγχος και ακινησία. Την Κυριακή, μπορούμε να του επιστρέψουμε τη φροντίδα που δικαιούται. Ένα χαλαρό περπάτημα, ένα ζεστό μπάνιο, λίγη ήπια γυμναστική ή διατάσεις μπορούν να κάνουν θαύματα. Το σώμα έχει φωνή. Και την Κυριακή, μπορούμε να την ακούσουμε.

Μπορείς να δεις την Κυριακή σαν ένα μικρό εσωτερικό check-in. Πώς ένιωσες αυτή την εβδομάδα; Πού ένιωσες ευγνωμοσύνη, πού ένιωσες άγχος; Υπάρχουν πράγματα που θα ήθελες να αλλάξεις; Αυτή η διαδικασία δεν χρειάζεται να είναι βαριά ή κουραστική. Μπορεί να γίνει μέσα από ένα ημερολόγιο, μια ήσυχη σκέψη, ή μια συζήτηση με κάποιον που εμπιστεύεσαι.

Πολλοί φοβούνται τη σιωπή, αλλά στην πραγματικότητα, εκεί κρύβεται η αλήθεια μας. Όταν σταματά η φασαρία του κόσμου, μπορούμε να ακούσουμε τι πραγματικά νιώθουμε, τι χρειαζόμαστε, τι θέλουμε. Η Κυριακή προσφέρει αυτή τη σιωπή — κι εμείς καλούμαστε να την τιμήσουμε.

Τελικά, η Κυριακή δεν είναι το τέλος της εβδομάδας. Είναι η αρχή της επόμενης. Όταν τη ζούμε ουσιαστικά, γεμίζουμε τις “μπαταρίες” μας όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά. Και τότε, η Δευτέρα δεν μοιάζει τόσο βαριά. Μοιάζει με νέα ευκαιρία.

Η επανασύνδεση με τον εαυτό μας δεν είναι πολυτέλεια — είναι ανάγκη. Και η Κυριακή μπορεί να γίνει η ιερή στιγμή που την υπηρετούμε με σεβασμό, ηρεμία και αγάπη.

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα