Ζούμε σε έναν κόσμο που βουίζει. Οι ειδοποιήσεις αναβοσβήνουν ασταμάτητα, τα μηνύματα σκάνε στην οθόνη το ένα μετά το άλλο και οι συνομιλίες μας διακόπτονται από κάθε είδους ψηφιακή ενόχληση. Μιλάμε, γράφουμε, απαντάμε — αλλά πόσο συχνά ακούμε;

Όταν τα μηνύματα σταματούν, εμφανίζεται ένα παράθυρο στη σιωπή. Στην αρχή, ίσως σε ξαφνιάσει. Μπορεί να σε τρομάξει. «Γιατί δεν μου απαντάει;», «Έκανα κάτι λάθος;», «Μήπως με ξέχασε;». Το μυαλό ξεκινά έναν εσωτερικό διάλογο — και εκεί αρχίζει η αληθινή ακρόαση.

Δεν πρόκειται για την ακρόαση του άλλου, αλλά για την ακρόαση του εαυτού σου. Όταν σιγήσει ο θόρυβος, οι σκέψεις σου αναδύονται με διαύγεια. Ακούς τις ανάγκες σου, τους φόβους σου, τα ανείπωτα συναισθήματα που καλύπτονταν από τις λέξεις. Η σιωπή, αντίθετα με αυτό που πιστεύουμε, δεν είναι απουσία. Είναι παρουσία. Παρουσία ειλικρίνειας, κατανόησης, συνειδητοποίησης.

Τα μηνύματα πολλές φορές λειτουργούν ως πανοπλία. Χτίζουμε έναν τοίχο από λέξεις για να αποφύγουμε την άβολη σιγή. Ενημερώνουμε, απαντάμε, καθησυχάζουμε, ζητάμε — μερικές φορές χωρίς να το σκεφτούμε καν. Είναι πιο εύκολο να στείλεις ένα emoji παρά να κάτσεις και να νιώσεις πραγματικά τη μοναξιά, την ανάγκη, την απογοήτευση ή την επιθυμία.

Όμως, όταν αυτή η ροή σταματήσει, ξεκινά μια πιο βαθιά, ουσιαστική επικοινωνία. Αναγκάζεσαι να δεις κατάματα τι πραγματικά συμβαίνει. Μπορεί να παρατηρήσεις ότι περίμενες το μήνυμα όχι επειδή ήθελες να μιλήσεις, αλλά επειδή φοβόσουν τη σιωπή. Ή να συνειδητοποιήσεις πως σε μια σχέση μιλάς περισσότερο εσύ — αλλά ακούς λιγότερο τον άλλο.

Η απουσία των λέξεων αποκαλύπτει την ποιότητα της σύνδεσης. Αν υπάρχει αληθινό δέσιμο, η σιωπή δε θα απειλεί. Θα ενώνει. Θα λειτουργεί ως γέφυρα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που δεν χρειάζονται συνεχείς λέξεις για να επικοινωνήσουν.

Δεν είναι κακό να σταματούν τα μηνύματα. Είναι ευκαιρία. Να ακούσεις τον παλμό του εσωτερικού σου κόσμου. Να παρατηρήσεις τι σου λέει η σιωπή. Να καταλάβεις ποιες σχέσεις έχουν νόημα όταν δεν υπάρχει ανταλλαγή λέξεων — και ποιες ήταν απλώς γεμάτες θόρυβο.

Στο τέλος, η αληθινή ακρόαση δεν ξεκινά όταν κάποιος σου μιλάει. Ξεκινά όταν όλα γύρω σου σωπαίνουν. Και εσύ επιλέγεις να ακούσεις.

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας https://morfeszois.com/katigories/skepseis/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα