Απόψε…
θα πιω σε όσα έσβησα,
σαν φλόγες που δεν άφησαν στάχτη,
μόνο τη μνήμη τους να ψιθυρίζει.

Θα πιω σε όσα προσπέρασα,
στα μονοπάτια που πέρασαν κάτω από τα πόδια μου,
ανεπαίσθητα, αθόρυβα, σαν άνεμος σε άδειο δωμάτιο.

Θα πιω σε όσα ξεπέρασα,
σε κάθε φόβο, κάθε αμφιβολία, κάθε νύχτα που νόμιζα πως δεν θα ξημερώσει.
Σαν κρασί που καίει απαλά τη γλώσσα,
να θυμάμαι πως η δύναμη είναι στην απλότητα της ανάσας.

Κι αν αύριο ξημερώσει με φως και σιωπή,
θα χαμογελάσω σε όλα αυτά που με έκαναν ό,τι είμαι σήμερα.
Σε όσα έσβησαν… προσπέρασα… ξεπέρασα…
κι ακόμα κρατώ τη γεύση τους, σαν ποιητική αλήθεια που με κρατάει ζωντανή.

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας https://morfeszois.com/katigories/skepseis/

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα