Σιωπή πίσω από κάγκελα.
Δύο μάτια σε ψάχνουν, χωρίς ελπίδα, αλλά με πίστη.

Έφυγες.
Είπες “κουράστηκα”, “θέλω ελευθερία”, “έχω σχέδια”.
Εκείνος δεν κατάλαβε.
Μόνο κάθισε στην γωνιά του καταφυγίου και περίμενε.

Περιμένει όπως μόνο η καρδιά που αγαπά χωρίς όρους μπορεί να περιμένει.
Μία ώρα, μία μέρα, έναν χρόνο.
Η καρδιά του χτυπά δυνατά κάθε φορά που ακούει αμάξι να σταματά.
Μήπως γύρισες;

Δεν ξέρει τι έκανε λάθος.
Δεν καταλαβαίνει γιατί η αγάπη έσβησε.
Ξέρει μόνο ότι σε περίμενε.
Και ότι ακόμα σε περιμένει.

Ένα ζώο δεν είναι παιχνίδι, ούτε ἀξεσουάρ ζωής.
Είναι ψυχή που νιώθει, που αγαπά, που πονά.
Είναι κομμάτι από σένα — ο καθρέφτης της καρδιάς σου.

Πριν υιοθετήσεις, ρώτα τη συνείδησή σου:
είσαι έτοιμος να αγαπήσεις για πάντα;

Γιατί “για πάντα” — έτσι αγαπά εκείνος.
Δεν ξεχνά.
Δεν προδίδει.
Περιμένει.

Κι εμείς;
Ας μην ξεχάσουμε ποτέ.

(Γιατί η αναμονή που ραγίζει την καρδιά, είναι η σιωπηλή μαρτυρία της ανθρώπινης αδιαφορίας — και της αληθινής αγάπης που έμεινε πίσω.)

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα