Δύο ποτήρια. Μια φλόγα που τρεμοπαίζει.
Κι ένα τριαντάφυλλο που ανασαίνει τη νύχτα.

Μέσα στο βαθύ κόκκινο του κρασιού, καθρεφτίζεται ό,τι δεν ειπώθηκε.
Ό,τι έμεινε ανάμεσα σε βλέμματα,
σε μικρές σιωπές που μοιάζουν με υπόσχεση.

Το κερί λιώνει αργά — όπως λιώνει και ο χρόνος όταν η ψυχή αγγίζει την ομορφιά.
Η στιγμή είναι απλή, αλλά πλήρης.
Δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο.

Το κρασί, το φως, το άνθος.
Τρία σύμβολα ζωής — πάθος, φλόγα, αναγέννηση.
Κι αν τα κοιτάξεις προσεκτικά, θα θυμηθείς πως η αγάπη δεν χρειάζεται φωνές.
Μόνο παρουσία.

Η ομορφιά, τελικά, δεν είναι σκηνή.
Είναι ψίθυρος.
Και οι ψίθυροι είναι αυτοί που μένουν για πάντα.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα