Ζούμε μέσα σε καθρέφτες.
Άλλοι μας δείχνουν ποιοι είμαστε — ή μάλλον, ποιοι πρέπει να είμαστε.
Μικρές φωνές σ’ ένα αόρατο πλήθος ψιθυρίζουν συνεχώς:
«Πρόσεχε. Μη φανείς διαφορετικός. Μη φανείς αληθινός.»

Το “τι θα πει ο κόσμος” είναι ίσως η πιο σιωπηλή φυλακή του ανθρώπου.
Χωρίς κάγκελα, αλλά με βλέμματα.
Χωρίς δεσμοφύλακες, αλλά με γνώμες.
Μια σκιά που γλιστρά πίσω από κάθε μας επιλογή —
από το ρούχο που φοράμε, ως τα όνειρα που δεν τολμήσαμε.

Κι όμως, ποιος είναι αυτός ο «κόσμος»;
Ένα μωσαϊκό από φόβους, συνήθειες και προσδοκίες.
Άνθρωποι που κουβαλούν κι αυτοί το δικό τους άγχος μήπως δεν φανούν «σωστοί».
Ένας φαύλος κύκλος αποδοχής και κρίσης, που διαιωνίζεται μέσα από σιωπές.

Η ελευθερία αρχίζει εκεί που σταματά ο φόβος της γνώμης.
Όταν αρχίζεις να ζεις για σένα —
όχι για τα μάτια που σε ζυγίζουν, αλλά για την ψυχή που σε νιώθει.
Όταν καταλαβαίνεις πως η ζωή δεν είναι σκηνή,
κι εσύ δεν είσαι ηθοποιός, αλλά συγγραφέας.

Να θυμάσαι: ο κόσμος πάντα θα μιλά.
Άλλοτε χαμηλόφωνα, άλλοτε δυνατά.
Μα στο τέλος, το μόνο που έχει σημασία
είναι η φωνή που ακούγεται μέσα σου —
η αληθινή, καθαρή, δική σου.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα