Υπάρχουν μορφές ζωής που δεν φαίνονται.
Δεν περπατούν, δεν μιλούν, δεν ζητούν.
Κι όμως υπάρχουν – στο βλέμμα ενός παιδιού,
στη σιωπή ενός δέντρου,
στο κύμα που υποχωρεί και επιστρέφει.

Η ζωή δεν φοριέται πάντα με σώμα.
Κάποιες φορές είναι αναπνοή,
ένα άγγιγμα φωτός στο δέρμα του χρόνου.
Είναι εκεί όπου η συνείδηση παύει να μετρά
και απλώς παρατηρεί.

Κάθε μορφή — ένας καθρέφτης.
Ο άνθρωπος, το ζώο, το σύννεφο,
το άτομο που στροβιλίζεται στο άπειρο.
Όλα δεμένα με ένα αόρατο νήμα,
ένα παλμό που ενώνει τις διαστάσεις του Είναι.

Μορφές ζωής∙
ίσως είμαστε απλώς διαφορετικές εκφράσεις
της ίδιας ανάσας του Σύμπαντος.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα