Ο Νίκος Καββαδίας δεν είναι απλώς ένας ποιητής της θάλασσας και των ταξιδιών. Είναι η φωνή εκείνων που αναζητούν τη ζωή μέσα από τα κύματα, τα λιμάνια και τις μοναχικές νύχτες στη γέφυρα ενός πλοίου. Ως ασυρματιστής, γνώρισε τη δύναμη της θάλασσας και την ένταση των ταξιδιών, αλλά η ζωή του περιλάμβανε και στιγμές βαθιάς ανθρώπινης τρυφερότητας.

Μία από αυτές τις μοναδικές στιγμές ήταν το γράμμα που έγραψε στο άλογό του, σύντροφο στους πολέμους της Αλβανίας το 1940. Ένα γράμμα που δεν απευθυνόταν σε άνθρωπο, αλλά σε ένα ζώο — και μέσα από τις λέξεις του αναδύεται η απέραντη ευαισθησία του Καββαδία.

Στο γράμμα, ο Καββαδίας γράφει:

«Το ξέρω πόσο σε κούρασα. Στραβά φορτωμένο ακολούθησες υποταχτικά στις πορείες της νύχτας. Γρήγορα γίναμε φίλοι. Με συνήθισες. Έπαψα πια να σε χάνω μέσα στ’ άλλα τα ζώα της μονάδας μας. Έπαψα να μη σε γνωρίζω… Θυμάσαι τη νύχτα με τη βροχή; Ανελέητα και οι δυο μουσκεμένοι, προχωρούσαμε μέσα στη νύχτα. Μόνοι. Σε οδηγούσα ή με οδηγούσες; Κάρφωνα τα νυσταγμένα μου μάτια στο νυχτερινό παραπέτασμα…»

Οι αναμνήσεις των νυχτερινών πορειών, της βροχής, της λάσπης και της μάχης αποκτούν έντονη συναισθηματική φόρτιση. Η αφοσίωση και η τρυφερότητα του Καββαδία φαίνονται στις περιγραφές των στιγμών που πέρασαν μαζί: από την προσπάθεια να σωθούν τραυματίες μέχρι τις νύχτες στο βουνό με τα λασπωμένα μονοπάτια. Το γράμμα καταλήγει σε έναν ύμνο στη μνήμη του άλογου, με τα προσωπικά αντικείμενα του ζώου να φυλάσσονται ως σύμβολα της σύνδεσής τους.

Η συγκίνηση αυτού του γράμματος αναδεικνύει μια πλευρά του Νίκου Καββαδία που συχνά χάνεται πίσω από τα ταξιδιάρικα και θαλασσινά του ποιήματα: την ικανότητα να νιώθει βαθιά, να αγαπά χωρίς όρους και να αποδίδει τιμή σε κάθε πλάσμα που τον συντροφεύει. Η εμπειρία αυτή τον έμαθε πως η αληθινή επικοινωνία ξεπερνά τα λόγια και φτάνει στην ψυχή, είτε πρόκειται για άνθρωπο είτε για ζώο.

Το γράμμα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1945 στον τόμο «Το θαύμα της Αλβανίας απ’ τη σκοπιά της ΙΙΙ Μεραρχίας» του Ξένου Ξενίτα, ενώ στο τέλος του βιβλίου η αδελφή του, Έλγκα Καββαδία, συμπληρώνει ένα βιογραφικό σημείωμα για τη ζωή του μεγάλου ποιητή. Σήμερα, η ανάγνωση του γράμματος στέκεται ως μια σπάνια μαρτυρία για τη δύναμη της αφοσίωσης και της τρυφερής σχέσης ανθρώπου και ζώου σε εποχές πολέμου.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτό το άρθρο σου κίνησε το ενδιαφέρον, συνέχισε να εξερευνάς τον κόσμο του πολιτισμού μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας  https://morfeszois.com/katigories/politismos/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα –https://morfeszois.com/