Πρωί. Η πόλη δεν έχει ακόμα ξυπνήσει.
Ένα φλιτζάνι καφές αχνίζει στο τραπέζι∙ το άρωμά του υπόσχεται αρχή. Ο καφές είναι συνήθεια. Σου δίνει την ώθηση να σταθείς, να κινηθείς, να αρχίσεις ξανά.

Κι όμως, η πραγματική αρχή δεν βρίσκεται στην κούπα.
Βρίσκεται στο χαμόγελο ενός ανθρώπου. Στο βλέμμα που λέει «είσαι εδώ, και αυτό αρκεί». Εκεί όπου η ζεστασιά ξεπερνά τη γεύση, εκεί όπου η ανάγκη νικά τη συνήθεια.

Ο καφές ξυπνάει το σώμα.
Το χαμόγελο ξυπνάει την ψυχή.

Ο καφές είναι μια στιγμή που τελειώνει.
Το χαμόγελο είναι μια παρουσία που μένει.

Γι’ αυτό, κάθε πρωί, όσο σημαντική κι αν είναι η συνήθεια, αληθινή δύναμη έχει μόνο εκείνο το χαμόγελο.
Γιατί ο καφές είναι συνήθεια.
Αλλά ο άνθρωπος που σε ξυπνάει με χαμόγελο είναι ανάγκη.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας     https://morfeszois.com/katigories/skepseis/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα