Ξέρεις να ζεις
όταν στον πολύπλοκο κόσμο
παραμένεις απλός,
σαν φύλλο που αιωρείται στο φως.

Όταν ο κόσμος σε δοκιμάζει με αδικία,
παραμένεις σωστός,
σαν ρίζα που κρατάει τη γη.

Αν η ανεντιμότητα σε περικυκλώνει,
η ειλικρίνειά σου λάμπει,
σαν αστέρι που δεν σβήνει.

Ξέρεις να ζεις
όταν σε έναν κόσμο χωρίς αγάπη
μπορείς ακόμα να αγαπάς,
σαν ήλιος που ζεσταίνει,
χωρίς να ζητάει τίποτα.

Απλότητα, ακεραιότητα, αγάπη —
η σιωπηλή δύναμη που σε σώζει.
Κι αν όλα γύρω μοιάζουν σκοτεινά,
η καρδιά που μένει καθαρή
είναι το φως που οδηγεί τη ζωή σου.

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας https://morfeszois.com/katigories/skepseis/

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα