Σμυρναίικα πρωινά.
Ο ήλιος χαράζει τον ορίζοντα κι η πόλη ξυπνά με ήχους, χρώματα και αρώματα.
Ένα ποτήρι νερό αφήνεται στο τραπέζι∙ λίγο πιο πέρα, το άρωμα του φρεσκοψημένου ψωμιού γεμίζει τον αέρα.
Η απλότητα γίνεται πλούτος.

Γενναιοδωρία.
Δεν ήταν λέξη, ήταν ρυθμός της ζωής.
Ένα χαμόγελο στην αγορά, ένα πιάτο φαγητό που περνά στο διπλανό τραπέζι, μια καλημέρα που άνοιγε δρόμους.
Στη Σμύρνη, η φιλοξενία δεν ήταν πράξη φιλανθρωπίας, αλλά φυσική συνέχεια της ύπαρξης.

Τα σμυρναίικα πρωινά κρατούν ακόμα τον παλμό τους.
Μνήμη που δεν ξεθωριάζει, φως που επιστρέφει κάθε φορά που μοιραζόμαστε κάτι απλό.
Κι αν σήμερα η καθημερινότητα μας καλεί να τρέχουμε, η ανάμνηση εκείνης της πόλης ψιθυρίζει:
«Σταμάτα. Δώσε. Μοιράσου».

Η γενναιοδωρία είναι το έμβρυο κάθε καινούργιας αρχής.
Όπως η αυγή φέρνει τη μέρα, έτσι κι η προσφορά γεννά ζωή.
Μέσα σε κάθε χαμόγελο που χαρίζεται, μέσα σε κάθε χέρι που ανοίγεται, η Σμύρνη συνεχίζει να αναπνέει.

Σμυρναίικα πρωινά.
Μια υπόσχεση πως ο κόσμος γίνεται καλύτερος όταν το πρωινό ξεκινά με γενναιοδωρία.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας     https://morfeszois.com/katigories/skepseis/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα