Το φως αναδύεται απαλά,
ντύνει τον ορίζοντα με χρυσές πινελιές.
Κάθε φύλλο στάζει διαφάνεια,
κάθε αναπνοή κρύβει υπόσχεση.

Στη δροσιά του πρωινού,
ο κόσμος μοιάζει καθαρός,
σαν να ξαναγεννιέται.

Η ψυχή βρίσκει χώρο,
η σκέψη γαληνεύει,
η καρδιά ανοίγει στη σιωπή.

Κι εκεί, στην απλότητα της στιγμής,
ανακαλύπτουμε ξανά το αυτονόητο:
ότι η ζωή είναι όμορφη,
όχι γιατί είναι μεγάλη,
αλλά γιατί είναι αληθινή.

Στη δροσιά του πρωινού,
ο κόσμος δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω.
Είναι ήδη τέλειος.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας     https://morfeszois.com/katigories/skepseis/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα