Η ζωή μέσα από τα μάτια ενός παιδιού – τι ξεχάσαμε;

Υπάρχουν βλέμματα που δεν κοιτάζουν απλώς. Διαπερνούν το χρόνο, λιώνουν τις μάσκες,

Υπάρχουν βλέμματα που δεν κοιτάζουν απλώς. Διαπερνούν το χρόνο, λιώνουν τις μάσκες, αγγίζουν την ουσία. Είναι το βλέμμα του παιδιού – εκείνη η ήσυχη σπίθα που βλέπει τον κόσμο για πρώτη φορά κάθε μέρα.

Και κάπου στην πορεία… το ξεχάσαμε.

Κάποτε χαιρόμασταν με τα λίγα: μια πεταλούδα στο μπαλκόνι, οι φυσαλίδες που ανέβαιναν στον αέρα, το τραγούδι της βροχής πάνω στο τζάμι. Δεν χρειαζόμασταν πολλά για να νιώσουμε πλήρεις. Η ζωή δεν ήταν αγώνας δρόμου, αλλά παιχνίδι. Δεν ήταν θόρυβος, αλλά μελωδία.

Πότε αλλάξαμε; Πότε βάλαμε φίλτρα στα μάτια και λογική στις καρδιές;

Για ένα παιδί, ο κόσμος είναι δίκαιος από τη φύση του. Δεν καταλαβαίνει το ψέμα, την υποκρισία, την πονηριά. Πιστεύει ότι κάθε άνθρωπος είναι φίλος, ότι κάθε τραύμα μπορεί να γιατρευτεί με μια αγκαλιά. Μέσα από τα μάτια του παιδιού, ο κόσμος δεν είναι σκοτεινός — απλώς μπερδεμένος. Κι ίσως… βαθιά λυπημένος.

Πόσες φορές ακούσαμε τη φράση «οι απλές χαρές είναι οι καλύτερες» — και πόσες φορές την αγνοήσαμε; Ένα παιδί δε θα κυνηγήσει την επιτυχία, αλλά την απορία. Δεν θα ζητήσει εξουσία, αλλά προσοχή. Δεν θα απαιτήσει περισσότερα, απλώς θα παρατηρεί με δέος το λίγο.

Μήπως ήρθε η ώρα να ξεμάθουμε αυτά που νομίσαμε πως ξέρουμε;

  • Σταμάτα. Ναι, απλώς σταμάτα. Παρατήρησε. Νιώσε.

  • Άκου με προσοχή. Όχι για να απαντήσεις, αλλά για να καταλάβεις.

  • Γέλα με την ψυχή σου. Όχι γιατί κάτι είναι αστείο, αλλά γιατί κάτι μέσα σου ελευθερώθηκε.

  • Απόλαυσε το τίποτα. Το τίποτα κρύβει μέσα του το παν.

 Τι ξεχάσαμε τελικά;

Ξεχάσαμε να βλέπουμε τον ήλιο σαν θαύμα.
Ξεχάσαμε να ρωτάμε χωρίς ντροπή.
Ξεχάσαμε να πιστεύουμε πως όλα είναι δυνατά.
Ξεχάσαμε να ζούμε με μάτια καθαρά και καρδιά ανοιχτή.

Κι όμως — δεν είναι αργά.
Αν κοιτάξουμε ένα παιδί στα μάτια, ίσως θυμηθούμε.
Ίσως, για μια στιγμή, να θυμηθούμε πώς είναι να ζεις στ’ αλήθεια.

 

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

 

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας    https://morfeszois.com/katigories/skepseis/

 

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα

Μοιράσου αυτό το άρθρο!

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Κύλιση στην κορυφή