Η Ρένα Βλαχοπούλου υπήρξε μια μοναδική μορφή του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Αστείρευτο ταλέντο, φυσική γοητεία και αφοπλιστικό χιούμορ, την κατέστησαν αξεπέραστη σε κάθε μορφή τέχνης που υπηρέτησε. Με φωνή βελούδινη και χαρακτήρα λαϊκό, κατάφερε να γίνει η «Ρένα της καρδιάς μας» — οικεία όσο και αναντικατάστατη.

Τα πρώτα βήματα: Από την Κέρκυρα στο διεθνές πάλκο

Γεννημένη στην Κέρκυρα, σε μια πολύτεκνη οικογένεια με αριστοκρατικές ρίζες, η μικρή «Ρηνούλα» δεν άργησε να ξεχωρίσει. Από δύο ετών τραγουδούσε με αυτοπεποίθηση και χάρη, ενώ σε ηλικία 16 ετών έκανε την πρώτη της επίσημη εμφάνιση. Η ανακάλυψή της από τον Μίμη Τραϊφόρο το 1939 υπήρξε καταλυτική· την ανέδειξε σε λαμπερό ταλέντο, δίνοντάς της την ευκαιρία να τραγουδήσει δίπλα στη Σοφία Βέμπο και να συναρπάσει το κοινό της Αθήνας.

Η στροφή της στη τζαζ έγινε με την καθοριστική συμβολή του Γιάννη Σπάρτακου, που την οδήγησε σε διεθνείς περιοδείες στην Αίγυπτο, την Περσία και την Αμερική, καθιερώνοντάς την ως την πρώτη Ελληνίδα «jazz diva».

Θέατρο: Εκρηκτική παρουσία, ασυναγώνιστο χιούμορ

Η μετάβαση στο θέατρο ήρθε το 1954 στο πλευρό καταξιωμένων καλλιτεχνών όπως ο Νίκος Σταυρίδης και η Σπεράντζα Βρανά. Από εκεί και πέρα, η Ρένα έγινε σταθερή αξία στην ελληνική επιθεώρηση και κωμωδία, με πάνω από 160 θεατρικές παραστάσεις. Ξεχώριζε για την ενέργεια, τον αυθορμητισμό και την άμεση επαφή με το κοινό. Η ερμηνεία της στη «Χαρτοπαίχτρα» θεωρείται σήμερα θρυλική.

Κινηματογράφος: Το χρυσό άγγιγμα της Φίνος Φιλμ

Η πραγματική απογείωση ήρθε με την κάμερα. Η συνεργασία της με τον Γιάννη Δαλιανίδη και τη Φίνος Φιλμ την έκανε θρύλο. Από το «Μερικοί το Προτιμούν Κρύο» μέχρι το «Η Κόμησσα της Κέρκυρας» και το «Κάτι να Καίει», η Βλαχοπούλου κατάφερε να γεμίσει τις αίθουσες και να γεμίσει καρδιές. Ο αυθορμητισμός της, οι ατάκες της, το τραγούδι και ο χορός, έκαναν τις ταινίες της αθάνατες.

Η «Παριζιάνα» του 1969, με το αξεπέραστο στυλ της και την κωμική της φινέτσα, είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές της εμφανίσεις. Παρότι η τηλεόραση δεν ήταν του γούστου της, συμμετείχε σε επιλεγμένες παραγωγές, πάντα με ποιότητα και φροντίδα στην επιλογή των ρόλων.

Πίσω από τη σκηνή: Ανθρώπινη, τρυφερή, αυθεντική

Η Ρένα παντρεύτηκε τρεις φορές, αλλά βρήκε τη σταθερότητα στο πλευρό του Γιώργου Λαφαζάνη, με τον οποίο έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής της. Δεν απέκτησε παιδιά, όμως έδειξε μεγάλη αδυναμία στα ζώα, ενώ ήταν πάντα δίπλα σε φίλους, όπως ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, φροντίζοντας τα αδέσποτα της Βάρκιζας.

Διακρίσεις και τιμές: Μια ζωή γεμάτη αναγνώριση

Το 1995 τιμήθηκε για την ερμηνεία της με το μετάλλιο «Δημήτρης Ψαθάς», ενώ το 2003 της απονεμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικα. Το παλιό θέατρο Μον Ρεπό της Κέρκυρας μετονομάστηκε σε Θέατρο Ρένα Βλαχοπούλου, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Η κληρονομιά της: Μια αθάνατη «Ρένα» στις καρδιές όλων

Η Ρένα Βλαχοπούλου έφυγε από τη ζωή στις 29 Ιουλίου 2004, αλλά δεν έφυγε ποτέ από το μυαλό και την ψυχή του ελληνικού λαού. Με τη μοναδική της παρουσία, τις αυθεντικές ερμηνείες και το ανεπανάληπτο ταμπεραμέντο της, κατάφερε να σφραγίσει μια ολόκληρη εποχή.

Η φωνή της, τα γέλια της, οι ατάκες της και τα τραγούδια της ζουν μέσα από τις ταινίες και τα θεατρικά της, θυμίζοντάς μας πως το πραγματικό ταλέντο είναι αθάνατο.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτό το άρθρο σου χάρισε λίγη διασκέδαση, συνέχισε να απολαμβάνεις ξέγνοιαστες στιγμές μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας https://morfeszois.com/katigories/diaskedasi/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα –https://morfeszois.com/