Ένα φαινομενικά αθώο φαινόμενο με κρυφά μυστικά

Τα δάχτυλά μας ζαρώνουν σχεδόν πάντα όταν παραμένουμε λίγα λεπτά σε μπανιέρα, πισίνα ή θάλασσα. Για τους περισσότερους, είναι μια απλή, ασήμαντη παρατήρηση. Όμως η επιστήμη αποκαλύπτει ότι το ζάρωμα των δαχτύλων είναι μια εξαιρετικά πολύπλοκη βιολογική λειτουργία, με νευρολογικές ρίζες και διαγνωστική αξία για την υγεία μας.

Δεν είναι απλώς απορρόφηση νερού – Είναι θέμα εγκεφάλου

Παλιότερα πιστεύαμε ότι τα δάχτυλα ζαρώνουν λόγω ώσμωσης – δηλαδή επειδή το δέρμα απορροφά νερό. Σήμερα όμως γνωρίζουμε ότι αυτό ελέγχεται από το νευρικό σύστημα. Όταν τα δάχτυλα βυθίζονται στο νερό, οι ιδρωτοποιοί αδένες ενεργοποιούνται, η ισορροπία αλατιού αλλάζει, και το σώμα ανταποκρίνεται με σύσπαση των αγγείων, μειώνοντας τη ροή του αίματος. Το αποτέλεσμα είναι το γνώριμο ζάρωμα της επιδερμίδας.

Αλλά γιατί το σώμα το προκαλεί; Σύμφωνα με μελέτες, το ζάρωμα βελτιώνει το κράτημα σε βρεγμένες επιφάνειες, ακριβώς όπως τα αυλάκια στα λάστιχα των αυτοκινήτων ή τις σόλες των παπουτσιών.

Πειράματα έδειξαν ότι άτομα με ζαρωμένα δάχτυλα μεταφέρουν βρεγμένα αντικείμενα 12% ταχύτερα από ό,τι με απλώς βρεγμένα χέρια.

Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι αυτός ο μηχανισμός εξελίχθηκε ώστε οι πρόγονοί μας να μπορούν να κινούνται ή να μαζεύουν τροφή σε υγρές συνθήκες, όπως όστρακα ή ρίζες κοντά σε ποτάμια.

Μια απλή “ρυτίδα” που μιλά για την υγεία μας

Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι το πώς και πόσο γρήγορα ζαρώνουν τα δάχτυλά μας μπορεί να δείξει σημάδια νευρολογικών και άλλων παθήσεων:

• Διαβήτης τύπου 2: Μειωμένο ή καθόλου ζάρωμα.

• Κυστική ίνωση: Υπερβολικό ζάρωμα στις παλάμες.

• Καρδιακή ανεπάρκεια: Περιορισμένο ζάρωμα, λόγω δυσλειτουργίας του αυτόνομου νευρικού συστήματος.

• Νόσος Πάρκινσον: Ασύμμετρο ζάρωμα μεταξύ των χεριών.

• Ψωρίαση και λεύκη: Επιβραδύνουν τη διαδικασία.

Μάλιστα, σε ορισμένα νοσοκομεία, εφαρμόζεται το τεστ του νερού για την εκτίμηση της νευρικής λειτουργίας.

Αν και δεν έχει παρατηρηθεί σε χιμπατζήδες, υπάρχουν ενδείξεις ότι και τα δάχτυλα των ιαπωνικών μακάκων ζαρώνουν όταν κάνουν μπάνιο σε θερμές πηγές. Αυτό ενισχύει την ιδέα ότι οι ρυτίδες αυτές ίσως σχετίζονται μοναδικά με την ανθρώπινη εξέλιξη ή με πολύ συγκεκριμένες συνθήκες επιβίωσης.

Γιατί όμως τα δάχτυλα δεν μένουν μόνιμα ζαρωμένα;

Αν προσφέρουν πλεονέκτημα, γιατί να μην είναι η μόνιμη κατάσταση του δέρματος; Η απάντηση πιθανώς βρίσκεται στο ότι το ζαρωμένο δέρμα επηρεάζει την αίσθηση της αφής, την ακρίβεια κινήσεων και ίσως προκαλεί δυσφορία στην καθημερινή χρήση. Το σώμα επιστρέφει στο κανονικό μόλις το ερέθισμα αφαιρεθεί — δηλαδή όταν βγούμε από το νερό.

Το ζάρωμα των δαχτύλων μπορεί να φαίνεται ασήμαντο, αλλά είναι ένα παράθυρο στην υγεία και τη λειτουργία του νευρικού σου συστήματος. Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς μια μικρή, καθημερινή αλλαγή μπορεί να κρύβει πολύτιμες πληροφορίες για την υγεία σου.

Την επόμενη φορά που θα παρατηρήσεις τα ζαρωμένα δάχτυλά σου, σκέψου: μήπως είναι ώρα να προσέξεις λίγο περισσότερο το σώμα σου;

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτό το άρθρο σου πρόσφερε κάτι πολύτιμο, συνέχισε να φροντίζεις το σώμα και το μυαλό σου μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας  https://morfeszois.com/katigories/ygeia/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα –https://morfeszois.com/