Όταν οι ψυχές ριζώνουν στα δέντρα

Χορεύουμε γυμνοί μέσα στην ομίχλη,
εκεί όπου το φως διαπερνά τη σιωπή
και τα σώματα γίνονται προέκταση της γης.

Τα κλαδιά μας αγγίζουν τον ουρανό,
μα οι ρίζες μας κρατούν στο χώμα·
ανάμεσα τους, το μυστικό της ισορροπίας.

Κάποτε ξεχάσαμε πως είμαστε κομμάτι της φύσης.
Πως μέσα σε κάθε μας αναπνοή,
ζει ένα δέντρο που ανασαίνει μαζί μας.
Πως κάθε παλμός είναι ο ψίθυρος του δάσους,
που μας θυμίζει να γειωθούμε ξανά.

Δεν είναι ανάγκη να τρέξεις μακριά —
μόνο να σταθείς, να σωπάσεις,
και να ακούσεις τη ρίζα που χτυπά μέσα σου.

 

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας https://morfeszois.com/katigories/skepseis/
 
 

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα

Μοιράσου αυτό το άρθρο!

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Κύλιση στην κορυφή