Σ’ έναν κόσμο από πέτρα, γυαλί και λήθη,
όπου ο χρόνος κυλάει με ρυθμό σιδερένιο,
η σκέψη πετάει…
Όχι με φτερά, μα με ψίθυρους φωτός.
Σαν πουλί χωρίς πατρίδα,
χωρίς κλουβί,
χωρίς όνομα.

Δεν την κρατάς,
δεν την δένεις,
δεν της επιβάλλεσαι.
Γεννιέται τη στιγμή που σωπαίνεις,
εκεί που η καρδιά δεν αντέχει άλλο βάρος.
Τότε φεύγει…
και ταξιδεύει ανάμεσα στους κόσμους,
αθόρυβη, μυστική,
σαν ανάσα προσευχής.

Στον έξω κόσμο, όλα είναι τάξη –
νόμοι, ρόλοι, φόβοι, μάσκες.
Άνθρωποι με μάτια σβηστά,
ονείρα που σαπίζουν στο ράφι,
και οι ψυχές… περιμένουν ένα «κάποτε».
Και όμως, μέσα σ’ αυτόν τον λαβύρινθο,
γεννιέται φλόγα.

Η σκέψη, όπως ένα μυστικό φως,
περνάει απ’ τις ρωγμές,
αψηφά τους τοίχους,
χορεύει με τους ήχους του απείρου.
Είναι το μόνο που δεν φυλακίζεται.

Δεν είναι λογική·
είναι ποίηση του άδηλου.
Δεν υπακούει·
ψιθυρίζει στα όνειρα.

Η σκέψη είναι φτερούγα που θυμάται τον ουρανό.
Δεν ανήκει σε χρόνο,
ούτε σε τόπο.

Και όταν την αφήσεις,
σε παίρνει μαζί της –
όχι εκεί που θέλεις,
αλλά εκεί που χρειάζεται να πας.

• Σώπασε. Η σιγή γεννά τα άστρα της σκέψης.

• Κλείσε τα μάτια. Εκεί βλέπεις πιο καθαρά.

• Μην εξηγείς. Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει το άυλο.

• Άγγιξε φύλλα, άκου τον άνεμο, αφουγκράσου τα όνειρα.

• Άσε την ψυχή να γράψει χωρίς λέξεις.

Δεν είναι πως η σκέψη δραπετεύει.
Είναι πως ήδη βρίσκεται αλλού,
σε κόσμους κρυφούς, δίπλα σε νεράιδες,
δίπλα σε δέντρα που θυμούνται ονόματα ξεχασμένα.

Ο κόσμος θα λέει: «Είναι τρελός».
Μα εσύ θα ξέρεις: Είσαι ελεύθερος.
Γιατί όποιος σκέφτεται με το φως,
δεν χωράει σε κάγκελα.

Ελεύθερο πουλί η σκέψη –
φεύγει… κι αν την ακολουθήσεις, δεν θα επιστρέψεις ποτέ ίδιος.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας     https://morfeszois.com/katigories/skepseis/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα