Φτάνει, άνθρωπε: Η σιωπηλή κραυγή ενός σκύλου

Η σιωπηλή κραυγή ενός σκύλου που δεν θα μάθουμε ποτέ το όνομά του

Δεν θα μάθεις ποτέ το όνομά μου.
Ήμουν ένας σκύλος. Ένα πλάσμα δεμένο σ’ ένα χωράφι κάπου στην Ιεράπετρα.
Ξεχασμένος από εσάς – θυμωμένος με τίποτα. Δεν ήξερα τι ήταν το λάθος μου.
Μέχρι που ένα βράδυ, η φωτιά άρχισε να πλησιάζει.

Προσπάθησα να τρέξω.
Ήθελα, μα δεν μπορούσα.
Η αλυσίδα μου ήταν εκεί. Δεν καιγόταν όπως εγώ.
Κι έτσι, η φωτιά με πήρε όπως ακριβώς ζούσα:
Σιωπηλά. Δεμένος. Χωρίς καμία επιλογή.

Ήμουν μόνο ένας από τους πολλούς.

Ένα βίντεο, μια αλήθεια που καίει

Την Πέμπτη το πρωί κυκλοφόρησε ένα βίντεο. Δεν το δείξατε – και καλά κάνατε.
Ένας σκύλος, καμένος, αλυσοδεμένος, πεθαμένος.
Εγώ ήμουν.

Εσείς τώρα μοιράζεστε τη φρίκη στα μέσα.
Γράφετε λόγια λύπης, φωνάζετε για δικαιοσύνη.
Αλλά δεν ήθελα να με θυμάστε έτσι.

Ήθελα να με θυμάστε όταν ακόμα ζούσα. Όταν κάθε μέρα κοίταζα το δρόμο, ελπίζοντας να με λύσουν. Όταν κάθε βράδυ ένιωθα τη δροσιά να περνά, μα δεν μπορούσα να την ακολουθήσω.

Δεν ήμουν εξαίρεση – ήμουν κανόνας

Υπάρχουν κι άλλοι σαν εμένα.
Σε αυλές, σε χωράφια, σε αποθήκες.
Δεμένοι, αθόρυβοι, αόρατοι.
Που δεν έτρεξαν ποτέ ελεύθεροι, που δεν πρόλαβαν να σωθούν όταν ήρθε η φωτιά.

Και ξανά θα έρθει. Το ξέρουμε όλοι.

Μην τους ξεχάσετε.
Μην περιμένετε πάλι ένα βίντεο για να θυμηθείτε ότι υπάρχουν.

Ανοίξτε τους την πόρτα. Λύστε την αλυσίδα.
Δώστε τους μια ευκαιρία.
Γιατί κάθε ζωή αξίζει να ζει.

Free — τουλάχιστον τώρα

Δεν ξέρουμε πώς σε έλεγαν.
Μα σε ονομάσαμε Free.
Ίσως, μετά από τόσο πόνο, να κατάφερες έστω και τώρα να τρέχεις ελεύθερος.
Μακάρι να σε είχαμε λυτρώσει πιο νωρίς.

Όχι άλλο “κρίμα” – ώρα για ευθύνη

Οι αλυσοδεμένοι σκύλοι δεν είναι εργαλεία, ούτε συστήματα συναγερμού.
Είναι ψυχές. Είναι ύπαρξη.
Το “είναι μόνο σκύλος” δεν είναι δικαιολογία, είναι καταδίκη.

Αν δεν μπορείς να φροντίσεις, μην κρατάς.
Αν δεις δεμένο ζώο, μίλα.
Αν έχεις δεμένο ζώο, λύσε το.

Γιατί η επόμενη φωτιά πλησιάζει.
Και δεν χρειαζόμαστε άλλο ένα βίντεο για να καταλάβουμε.

🖤
Free, δεν σε γνωρίσαμε ποτέ. Μα σε θυμόμαστε. Και σ’ ευχαριστούμε που, έστω και με το τέλος σου, μας ξύπνησες.
Ας μην πάει χαμένο το μήνυμά σου.
Ας είναι η φλόγα που δεν καίει, αλλά φωτίζει το μυαλό μας.

 

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

 

Αν αυτή η είδηση σε άγγιξε, συνέχισε να ανακαλύπτεις τον κόσμο μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας   https://morfeszois.com/katigories/kosmos/

 

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα –https://morfeszois.com/

Μοιράσου αυτό το άρθρο!

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Κύλιση στην κορυφή