Υπάρχει μια στιγμή ανάμεσα στον ορίζοντα και το βλέμμα, εκεί που ο χρόνος σιγοκυλάει σαν αργό κύμα κι ο κόσμος μοιάζει να κρατάει την ανάσα του. Εκεί, θάλασσα μου, σε προσκαλώ να γίνεις δρόμος και μοίρα — η ατραπός που δεν ξέρει πού τελειώνει και πού αρχίζει, η σιωπηλή ψυχή που αναζητά το φως μέσα στην απεραντοσύνη.

Γίνε ο δρόμος που χαράζει το άγνωστο με βήματα γεμάτα όνειρα και θάρρος. Γίνε η μοίρα που παίζει με τις σκιές του ανέμου, το μυστικό που ταξιδεύει κρυφά σε κάθε γωνιά της ύπαρξης. Η θάλασσα, με τα βαθιά της νερά, κουβαλάει θρύλους αθέατους, ψιθύρους από κόσμους μακρινούς, μα και ελπίδες που γεννιούνται στο χάδι του πρωινού ήλιου.

Μοίρα και θάλασσα, δύο λέξεις που χορεύουν μαζί στο ίδιο τραγούδι, σ’ έναν αέναο κύκλο ζωής και φωτός. Δεν είναι τυχαίο που το κύμα αγκαλιάζει την ακτή με στοργή και επιμονή — γιατί και ο άνθρωπος είναι κύμα και ακτή, πάντα ταξιδιώτης και πάντα λιμάνι.

Κάθε σου βήμα, θάλασσα μου, να ‘ναι ποίημα γραμμένο με άμμο και αστραφτερή δροσιά, μια ιστορία που ψιθυρίζει πως δεν υπάρχει τέλος, παρά μόνο ατέρμονη περιπέτεια. Γίνε δρόμος που φέρνει την ελευθερία, γίνε μοίρα που φωτίζει τα σκοτάδια, γίνε ο άνεμος που μεταφέρει τα μυστικά των άστρων.

Και πες δυνατά, σαν προσευχή ή ψίθυρο μέσα στη νύχτα:

«Είμαι το κύμα που ξέρει να σπάει,
η θάλασσα που αγκαλιάζει τα μυστικά,
ο δρόμος που ταξιδεύει το φως,
η μοίρα που χορεύει με το άγνωστο.

Και σ’ αυτό το άπειρο, γίνομαι φως,
γίνεσαι κι εσύ η στιγμή που δεν χάνεται,
το τραγούδι που γράφει η ζωή με τα κύματα,
το μυστικό που περιμένει να ειπωθεί.»

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας     https://morfeszois.com/katigories/skepseis/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα