Ο Θανάσης Βέγγος δεν ήταν απλώς ένας ηθοποιός. Ήταν ένας θεσμός. Ένας αυθεντικός, ειλικρινής, λαϊκός ήρωας που κατάφερε να μετουσιώσει τη νεοελληνική ψυχή στη μεγάλη οθόνη. Ο «καλός μας άνθρωπος» αποτέλεσε φαινόμενο όχι μόνο στην τέχνη της κωμωδίας αλλά και στην κοινωνική αφήγηση, καθώς μέσα από τους ρόλους του καθρεφτίστηκε η μεταπολεμική Ελλάδα, οι αγωνίες της, το χιούμορ και το φιλότιμό της.

Πρώτα Χρόνια: Η Διαδρομή ενός Αγωνιστή

Γεννημένος το 1927 στο Νέο Φάληρο, ο Θανάσης Βέγγος έζησε τις δυσκολίες από μικρός. Η οικογένειά του επλήγη από τις συνέπειες του πολέμου και της εμφύλιας περιόδου. Η εξορία του στη Μακρόνησο (1948-1950) αποτέλεσε καθοριστική εμπειρία – εκεί γνώρισε τον Νίκο Κούνδουρο, ο οποίος του έδωσε το πρώτο του κινηματογραφικό βήμα στην ταινία Μαγική Πόλη (1954).

Το Θέατρο και η Ακατέργαστη Λάμψη

Παρά την απουσία θεατρικών σπουδών, ο Βέγγος διεκδίκησε την είσοδό του στον χώρο ως «εξαιρετικό ταλέντο». Αφού απέτυχε δύο φορές στις εξετάσεις, το πείσμα και η πίστη της Ρένας Ντορ του άνοιξαν τον δρόμο. Από την πρώτη του εμφάνιση στην επιθεώρηση Ομόνοια πλατς πλουτς, ήταν φανερό ότι το κοινό ανακάλυπτε έναν ηθοποιό που δεν έπαιζε απλώς – ζούσε κάθε ρόλο.

Κινηματογράφος: Ο Πολίτης Βέγγος

Ο κινηματογραφικός Θανάσης ήταν αεικίνητος, αφελής αλλά πανέξυπνος, πάντα τίμιος αλλά κυνηγημένος από την τύχη. Από τη σατιρική οπτική του Τι Έκανες στον Πόλεμο Θανάση (1971) έως τους πολλαπλούς ρόλους στο Ο Τσαρλατάνος, ο Βέγγος δημιουργούσε ήρωες που γελούσες και πονούσες μαζί τους.

Στην ταινία Όλα Είναι Δρόμος του Παντελή Βούλγαρη (1998), ο Βέγγος απέδειξε πως η υποκριτική του δύναμη δεν περιοριζόταν στην κωμωδία. Ερμήνευσε έναν μοναχικό άνθρωπο σε αποσύνθεση, με τρόπο λιτό αλλά συγκλονιστικό – ερμηνεία που ακόμα διδάσκεται.

Ο Βέγγος Τιμήθηκε, αλλά Ποτέ δεν Υπερηφανεύτηκε

Τα βραβεία του πολλά: από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έως το προεδρικό παράσημο του Τάγματος του Φοίνικα. Όμως ο ίδιος παρέμενε ταπεινός. «Μη με χειροκροτάτε, δουλειά μου κάνω», συνήθιζε να λέει. Κι όμως, η δουλειά του ήταν βάλσαμο και καθρέφτης για χιλιάδες θεατές.

Η Προσωπική του Πλευρά: Ένας Τρυφερός Παππούς

Παντρεμένος με την Ασημίνα Καρύδη από το 1956 μέχρι το τέλος της ζωής του, ο Θανάσης Βέγγος ήταν αφοσιωμένος σύζυγος, πατέρας και παππούς. Η λατρεία του για τα δύο του εγγόνια ήταν γνωστή. Παρότι κρυβόταν από τη δημοσιότητα, όσοι τον γνώρισαν μιλούσαν για έναν άνθρωπο γνήσιο, στοργικό και ευγενή.

Ο Τελευταίος Χαιρετισμός

Έφυγε από τη ζωή στις 3 Μαΐου 2011, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο πολιτισμικό αποτύπωμα. Η ταφή του στην Αμοργό, τόπο καταγωγής της μητέρας του, είχε βαθιά συμβολικό χαρακτήρα. Εκεί, μακριά από τις κάμερες, αναπαύεται ο άνθρωπος που μας έκανε να γελάμε και να σκεφτόμαστε.

Ο Θανάσης Βέγγος ως Πολιτισμικό Σύμβολο

Ο δημοσιογράφος Κώστας Πάρλας τον αποκάλεσε «συνδυασμό Σαρλώ και Καραγκιόζη». Ήταν ο ανθρωπάκος που ποτέ δεν τα παρατούσε. Με την υπερηχητική του κίνηση και τη γκροτέσκα του έκφραση, κατέκτησε το ελληνικό κοινό χωρίς σκάνδαλα ή έπαρση. Το όνομά του κοσμεί πλέον αμφιθέατρα, πλατείες και –κυρίως– την καρδιά του ελληνικού λαού.

Γιατί Δεν Ξεχνάμε τον Βέγγο;

Γιατί ήταν δικός μας άνθρωπος. Γιατί ήξερε να γελάει μέσα στην αδικία, να τρέχει όταν δεν υπήρχε ελπίδα, να βοηθά χωρίς αντάλλαγμα. Ο Θανάσης Βέγγος είναι η προσωποποίηση της τιμιότητας, του αγώνα, του ήθους. Και αυτά δεν πεθαίνουν ποτέ.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτό το άρθρο σου χάρισε λίγη διασκέδαση, συνέχισε να απολαμβάνεις ξέγνοιαστες στιγμές μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας https://morfeszois.com/katigories/diaskedasi/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα –https://morfeszois.com/