Τι σημαίνει να ανήκεις στη γενιά που μεγάλωσε με το διαδίκτυο, τα social media και την αδιάκοπη επαφή με την τεχνολογία; Ένας 14χρονος νέος από την Ελλάδα καταθέτει με ωμή ειλικρίνεια τις σκέψεις του για τη δική του γενιά – μια γενιά που συχνά κατηγορείται ως «χαμένη» ή ακόμα και «ηλίθια». Είναι, όμως, όλη η αλήθεια αυτή; Ή μήπως πρόκειται για μια κραυγή αγωνίας που μας καλεί να ξυπνήσουμε;

Η τεχνολογία ως δίκοπο μαχαίρι

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η γενιά των νέων που γεννήθηκε μετά το 1998 μεγάλωσε με την τεχνολογία ως καθημερινό «σύντροφο». Το διαδίκτυο, τα smartphones και τα social media έγιναν κομμάτι της ταυτότητάς τους. Όμως, η υπερβολική εξάρτηση από αυτά συχνά οδηγεί σε αποξένωση, έλλειψη κριτικής σκέψης και ανάγκη συνεχούς κοινωνικής αποδοχής.

Η φράση του Αϊνστάιν «φοβάμαι τη μέρα που η τεχνολογία θα ξεπεράσει την ανθρώπινη επαφή… ο κόσμος θα αποκτήσει μια ολόκληρη γενιά ηλιθίων» ακούγεται σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ.

Η κοινωνική αποδοχή πάνω από όλα

Ο 14χρονος παρατηρεί ότι οι συνομήλικοί του:

• κρίνουν και κρίνονται με βάση την εξωτερική εμφάνιση·

• ακολουθούν κάθε νέα μόδα, συχνά χωρίς σκέψη·

• ζουν με αγωνία για το πόσα likes θα συγκεντρώσουν στα social media·

• αναζητούν κοινωνική αποδοχή περισσότερο από την προσωπική τους ανάπτυξη.

Το αποτέλεσμα; Μια μαζικοποίηση που αποδυναμώνει την προσωπικότητα και αφήνει τα παιδιά ευάλωτα σε κάθε μορφή επιρροής.

Ευθύνη μόνο της τεχνολογίας;

Η εύκολη απάντηση θα ήταν να κατηγορήσουμε μόνο το Facebook ή το TikTok. Όμως η αλήθεια είναι πιο σύνθετη. Σημαντικό ρόλο παίζουν:

• Η οικογένεια και η διαπαιδαγώγηση που προσφέρει·

• Το σχολείο, το οποίο συχνά αδυνατεί να καλλιεργήσει κριτική σκέψη·

• Η κοινωνία, που προβάλλει ψεύτικα πρότυπα και ενθαρρύνει τον καταναλωτισμό.

Δεν φταίει μόνο η τεχνολογία, αλλά το πώς τη χρησιμοποιούμε.

Υπάρχει ελπίδα;

Παρά την απαισιοδοξία, το άρθρο του 14χρονου καταλήγει με ελπίδα:

• Αν οι νέοι αρχίσουν να αμφισβητούν και να σκέφτονται κριτικά.

• Αν οι γονείς και οι δάσκαλοι σταθούν πραγματικοί οδηγοί και όχι απλοί παρατηρητές.

• Αν η κοινωνία σταματήσει να προβάλλει μόνο την εικόνα και ξαναβρεί την αξία του περιεχομένου και της ουσίας.

Δεν είναι αργά για αλλαγή – αρκεί να το θελήσουμε.

Το κείμενο αυτού του 14χρονου νέου δεν είναι μια απλή «έκρηξη» εφηβικής αγανάκτησης. Είναι μια σκληρή, αλλά αληθινή καταγραφή της πραγματικότητας. Και όσο κι αν πονάει, οφείλουμε να ακούσουμε αυτή τη φωνή. Γιατί η επόμενη γενιά δεν είναι καταδικασμένη – είναι στο χέρι μας να τη διαμορφώσουμε.

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

Αν αυτή η είδηση σε άγγιξε, συνέχισε να ανακαλύπτεις τον κόσμο μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας   https://morfeszois.com/katigories/kosmos/

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα –https://morfeszois.com/