Σκέψεις

Γίνε Εσύ, Όχι Ένας Απ’ Όλους Τρέχουν οι άνθρωποι. Τρέχουν σαν υπνωτισμένοι, σαν κοπάδια από μικρά ψάρια που ακολουθούν το ρεύμα χωρίς να ρωτούν πού οδηγεί. Τρέχεις κι εσύ. Χάνεσαι μέσα στο πλήθος, αναπνέεις στους ρυθμούς του, καταπίνεις τις ίδιες ιδέες, φοράς τις ίδιες μάσκες. Όχι γιατί το θέλεις. Αλλά γιατί έτσι έμαθες. Γιατί έτσι […]

Δεν Ήταν Ποτέ Εκεί…Απλώς Περιμέναν να Φύγουν Χάνουμε ανθρώπους. Απότομα, σιωπηλά, με πόνο ή με αμηχανία. Τους βλέπουμε να απομακρύνονται, να αλλάζουν στάση, να λένε βαριές κουβέντες ή απλώς να χάνονται χωρίς εξηγήσεις. Και τότε αρχίζει ο φαύλος κύκλος των «γιατί». Γιατί μου μίλησε έτσι; Γιατί έβγαλε τόση κακία; Γιατί δεν γελάμε όπως παλιά; Γιατί

Στεκόμαστε Μέσα στην Καταιγίδα Ο κόσμος αλλάζει σαν άνεμος ορμητικός.Η τεχνολογία μεταμορφώνει το αύριο, οι σχέσεις δοκιμάζονται, το κλίμα ουρλιάζει για βοήθεια.Κι εμείς, μικροί ταξιδιώτες μέσα σε έναν τρικυμισμένο ωκεανό, ψάχνουμε κάτι σταθερό για να κρατηθούμε.Όχι για να μείνουμε ακίνητοι, αλλά για να αντέξουμε και να ανθίσουμε. Δεν ελέγχουμε την καταιγίδα.Όμως επιλέγουμε πώς στεκόμαστε μέσα

Από τη σιωπή στο φως Στη σιωπή γεννιούνται όλα όσα αξίζουν να ειπωθούν. Εκεί, στα ακίνητα νερά της ψυχής, φυτρώνουν όνειρα, ελπίδες και αλήθειες που κανείς θόρυβος δεν τολμά να αγγίξει. Η σιωπή δεν είναι έλλειψη — είναι η μήτρα του φωτός. Κάθε ψυχή περπατά κάποτε μέσα σε νύχτες άηχες, όπου τα βήματα ηχούν βαριά

Αναστάσιμες σκέψεις σε έναν κόσμο που διψάει για ελπίδα Κάθε φορά που πλησιάζει το Πάσχα, ο κόσμος αλλάζει για λίγο. Οι δρόμοι φωτίζονται με κεριά, τα πρόσωπα μαλακώνουν, και οι καρδιές – έστω για λίγο – θυμούνται να νιώσουν. Είναι αυτή η ιδιαίτερη εποχή όπου η ελπίδα ξεπετάγεται μέσα από τον πόνο, και η Ανάσταση

Τι σημαίνει να είσαι «καλός άνθρωπος» στον σημερινό κόσμο; Σε μια εποχή γεμάτη αντιθέσεις, θόρυβο και πληροφοριακή υπερφόρτωση, το ερώτημα «Τι σημαίνει να είσαι καλός άνθρωπος;» ακούγεται απλό, αλλά είναι βαθιά πολύπλοκο. Δεν αρκεί πια να είσαι ευγενικός ή να ακολουθείς κανόνες. Ο “καλός άνθρωπος” του σήμερα καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στην αλήθεια του εαυτού

Οι άνθρωποι που σε πονάνε, σε μαθαίνουν Κανείς δεν θέλει τον πόνο. Τον αποφεύγουμε, τον φοβόμαστε, τον αναθεματίζουμε. Κι όμως, αν κοιτάξεις πίσω, θα δεις πως μερικά από τα πιο καθοριστικά μαθήματα της ζωής σου δεν ήρθαν μέσα από την ευκολία, αλλά μέσα από την πληγή. Από εκείνους τους ανθρώπους που –θελημένα ή άθελά τους–

Ο χρόνος δεν επιστρέφει – εσύ; Ο χρόνος προχωράει. Πάντα μπροστά, πάντα αθόρυβα, ανεξάρτητα από το αν τον κυνηγάς ή τον αφήνεις να περνά. Δεν τον σταματάς, δεν τον παγώνεις, δεν τον επαναφέρεις. Και κάθε λεπτό που φεύγει, γίνεται παρελθόν – ένα κεφάλαιο που δεν ξαναγράφεται. Αλλά εσύ; Εσύ επιστρέφεις στον εαυτό σου ή χάνεσαι

Η Κυριακή ως ιερή στιγμή για επανασύνδεση με τον εαυτό μας Σε έναν κόσμο που κινείται με ταχύτητα και απαιτεί συνεχώς την προσοχή μας, η Κυριακή αναδύεται σαν μια ήρεμη όαση. Δεν είναι απλώς το τέλος της εβδομάδας — είναι μια ευκαιρία. Μια στιγμή που μπορούμε να σταματήσουμε, να κοιτάξουμε μέσα μας και να ακούσουμε

Η τέχνη του να μένεις ήρεμος μέσα στον θόρυβο της εποχής Ζούμε σε μια εποχή όπου ο κόσμος κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ειδοποιήσεις, deadlines, ειδήσεις, social media — μια συνεχής ροή πληροφοριών που σπάνια σταματά. Μέσα σε αυτό τον θόρυβο, η ηρεμία μοιάζει πολυτέλεια. Κι όμως, είναι αναγκαιότητα. Δεν είναι προνόμιο λίγων, αλλά δεξιότητα που