Έτσι… γιατί γουστάρω

Γιατί είμαι παράξενη και ιδιόρρυθμη και βαδίζω πάντα κόντρα στον άνεμο.

Γιατί δεν μου πάνε οι ευθείες.
Μου πάνε οι δρόμοι που στρίβουν απρόσμενα,
εκεί που ο χάρτης σταματά και αρχίζει η ψυχή.

Δεν γουστάρω να προσαρμόζομαι.
Δεν γουστάρω να μπαίνω σε κουτιά,
ούτε να ντύνω τα όνειρά μου με λογική.

Είμαι παράξενη.
Ιδιόρρυθμη.
Και το ξέρω.
Μα το παράξενο είναι το πιο αληθινό κομμάτι μου.
Είναι η σπίθα που με κρατά ζωντανή,
όταν ο κόσμος ζητά υπακοή.

Βαδίζω πάντα κόντρα στον άνεμο.
Γιατί εκεί ανασαίνω.
Εκεί βρίσκω τη δύναμη να υπάρχω όπως θέλω,
χωρίς φίλτρα, χωρίς φόβο, χωρίς “πρέπει”.

Δεν θέλω να είμαι αρεστή.
Θέλω να είμαι εγώ.
Με τα λάθη, τα πάθη και τα κομμάτια μου όλα.
Γιατί μόνο έτσι έχει νόημα η διαδρομή.

Έτσι… γιατί γουστάρω.
Γιατί η ζωή δεν είναι να χωράς,
είναι να ξεχειλίζεις.

 

 

Θέλεις περισσότερα άρθρα;  Ακολούθησέ μας στο https://www.facebook.com/profile.php?id=61574820057874  και το https://www.instagram.com/morfeszois/  για να μη χάνεις τίποτα!

 

Αν αυτή η σκέψη σε άγγιξε, συνέχισε το ταξίδι του νου και της ψυχής μέσα από τις υπόλοιπες σελίδες της κατηγορίας     https://morfeszois.com/katigories/skepseis/

 

 

Συντάκτρια  Δέσποινα Μπλάτζα

Μοιράσου αυτό το άρθρο!

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Κύλιση στην κορυφή